خلاصه ماشینی:
"سئوالات عمدهای که این تحقیق به منظور پاسخگویی به آنها انجام گرفت عبارتند بودند از: 1-جایگاه آموزشهای قبلی به عنوان یکی از عوامل تعیینکننده موفقیت در یادگیری زبان دوم چیست و این عامل تا چه اندازه تفاوت در موفقیت فراگیران رشته کارشناسی زبان انگلیسی در دانشگاه را تعیین میکند؟ 2-آیا تأثیر آموزشهای دبیرستانی در دانشجویان پسر و دختر و با توجه به سن آنها در شروع به یادگیری زبان انگیسی در دانشگاه متفاوت است؟ برای پاسخگویی به این سوالات ضمن مروری بر تحقیقات انجام شده و مشاهده شاخصهائی از آموزشهای دبیرستانی فرضیات زیر مورد آزمون قرار گرفتند: فرضیات این تحقیق که به صورت فرض صفر بیان شدهاند عبارتند بودند از: 1-بین سن دانشجویان رشته آموزش زبان انگلیسی در هنگام ورود به دانشگاه و میزان موفقیت آنان در فراگیری زبان رابطه معنیداری وجود ندارد.
در این تحقیق آنچه بیشتر مورد تأکید بررسی قرار گرفته است نقش آموزشهای دبیرستانی و تجربیات قبلی یادگیری است که به عنوان یکی از عوامل تعیینکننده موفقیت در زبانآموزی مطرح است و بعنوان یکی از دلایل اساسی برای میزان موفقیت با شکست فراگیران زبان دوم در مدلهای ارائه شده توسط بسیاری از محققان وارد شده است.
بدلیل اهمیت ویژهای که آموزشهای قبلی میتواند در تعیین شکست یا موفقیت زبانآموزی در دانشگاه داشته باشد یکی از متغیرهای اصلی این تحقیق آموزشهای دبیرستانی دانشجویان در نظر گرفته شده است و بدینمنظور شاخصهائی از این متغییر از جمله نوع رشته تحصیلی، معدل کل که نشاندهنده پیشرفت تحصیلی است،معدل نمرات درسی زبان انگلیسی با توجه به نمره کنکره و نمره پیشرفت تحصیلی در انگلیسی مورد بررسی قرار گرفته است."