چکیده:
زمینه و هدف: چاقی به عنوان عامل فزاینده بیماری های قلبی- عروقی شناخته شده است. مولکول چسبان بین سلولی و سایتوکاینهای پیش التهابی به عنوان شاخص های التهابی جدید در پیش بینی و پیشگویی بیماری های قلبی- عروقی شناسایی شده-اند. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر، تاثیر مصرف امگا-3 و شرکت در فعالیت های هوازی بر sICAM-1 و سایتوکاینهای پیش التهابی در زنان سالمند چاق بود. روش پژوهش: مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی- دوسویه کور بود. بدین منظور 40 زن چاق (30BMI≥) 55 تا 65 سال به صورت غیر تصادفی و آماده در دسترس، انتخابوبهطورتصادفیدر4 گروه10نفریورزش- دارونما، ورزش- مکمل، مکمل و دارونماقرارگرفتند. افراد در گروه مصرف کننده مکمل امگا-3 روزانه (صبح و شب) 2080 میلی گرم مکمل امگا-3 به مدت 8 هفته مصرف کردند. و گروه مصرف کننده دارونما نیز از دارونمای روغن آفتابگردان تولید شرکت زکریا استفاده کردند. برنامه تمرینی شامل تمرینات هوازی با شدت 45 تا 65 درصدضربانقلب بیشینه به مدت8 هفته، 1 ساعت و 3 جلسه در هفته بود. خونگیری پس از 12 ساعت ناشتایی در مراحل پیش آزمون و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین اخذ شد. در راستای تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل واریانس دو راهه، t همبسته و تست تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0>P استفاده گردید. یافته ها: نتایج آزمون آماری نشان داد که sICAM-1 سرم نه تنها تحت تاثیر اثرات جداگانه مکمل و تمرین کاهش یافت بلکه مداخله توامان ورزش و مکمل اثر هم افزایی بر کاهش معنی دار غلظت این فاکتور التهابی در زنان سالمند چاق داشت(05/0>P ). از سوی دیگر اثر تمرین و اثر متقابل تمرین+مکمل موجب کاهش معنی دار غلظت TNF-α و IL-6 گردید(05/0>P ). این در حالی بود که اثر مکمل به تنهایی نتوانست موجب کاهش معنی دار این فاکتورها گردد(05/
خلاصه ماشینی:
"شواهد زیادی نشان دادهاند فعالیت استقامتی منظم فواید قلبی-عروقی شناختهشدهای دارد؛ درحالیکه فعالیت ورزشی شدید سبب افزایش سایتوکاینهای همراه التهاب میشود و این سایتوکاینهای همراه التهاب خود باعث افزایش بیان ژنی و مقادیر پلاسمایی مولکولهای چسبان لکوسیت میشوند و واکنش مونوسیت سلول آندوتلیال را افزایش میدهند که با افزایش تحریک سمپاتیکی و کاهش سایتوکاینهای ضد التهابی (IL-10) رهایش میانجیهای التهابی IL-1β، IL-6 و TNF-α از بافت چربی را افزایش و به دنبال آن غلظت مولکول چسبان بین سلولی افزایش مییابد (25،10).
تاکنون، تحقیقاتی که با استفاده از یک متولوژی مشخص نقش این دو عامل (تمرین استقامتی و مکمل امگا-3) را بر مولکول چسبان بین سلولی و سایتوکاینهای همراه التهاب را در افراد سالمند سالم به بوته آزمایش گذاشته باشند یافت نشد، تا بتوانیم یافتههای مطالعه حاضر را با آنها مقایسه کنیم.
در این جا با توجه به یافتههای مطالعات پیشین و مطالعه حاضر به نظر میرسد که هر چه غلظت اولیه فاکتورهای التهابی در ابتدای پژوهش بالا باشد احتمال کاهش آنها در اثر مصرف اسیدهای چرب امگا-3 بیشتر است.
مکانیسم دیگر اثر اسیدهای چرب امگا-3 در کاهش غلظت sICAM-1 سرم به این ترتیب است که سایتوکاینهای التهابی به ویژه TNF-α هنگامی که به گیرندههای خود روی غشای سلولهای اندوتلیال عروق متصل میشوند، سبب فسفوریله شدن مهارکننده فاکتور هستهای کاپا بی I- κB) 1 ) میشوند و این موضوع سبب جدا شدن kB-I از یک فاکتور موثر در رونویسی ژنهای مختلف به نام فاکتور هستهای کاپا بی (kB-NF 2 ) در سیتوپلاسم میشود."