چکیده:
سوال اصلی مقاله این است که آیا قیام مردم بحرین را می توان در قالب مفهوم بیداری اسلامی با شاخص های اصلی آن، یعنی اسلامی بودن، مردمی بودن و استکبارستیز بودن که از سوی مقام معظم رهبری بیان شده است، تحلیل نمود؟ فرضیه مقاله عبارت از این است که قیام مردم مسلمان بحرین، رویداد و حادثه ای یک شبه نبوده که فقط و صرفا تحت تاثیر انقلاب های تونس و مصر به وقوع پیوسته باشد. بلکه فرآیندی تاریخی از بیداری اسلامی بوده که اکنون فرصت مناسبی برای بروز و ظهور پیدا کرده و با مشخصه هایی همچون اسلامی، مردمی و استکبار ستیز بودن همچنان به مسیر خود ادامه می دهد. بیداری اسلامی در بحرین از یک سو ریشه در برخی زمینه های داخلی همچون: سیاست های اسلام ستیزانه رژیم آل خلیفه، ظلم و سرکوب سیستماتیک علیه اکثریت جمعیت شیعه این کشور و آپارتاید مذهبی رایج در آن دارد و از سوی دیگر متاثر از یکسری عوامل خارجی همچون تاثیر انقلاب اسلامی ایران بر مردم این کشور و تاثیرپذیری گسترده رژیم آل خلیفه از عربستان سعودی و نیز روابط این رژیم با آمریکا و رژیم صهیونیستی است.
This article primarily inquires into whether Bahraini's revolution can be analyzed within the framework of the concept of Islamic awakening with its main indexes namely being Islamic, public and anti-arrogance expressed by the supreme leader. The hypothesis of this article is that Muslims revolution in Bahrain is not an event happened overnight merely influenced by revolutions in Tunisia and Egypt rather it is a historical process of Islamic awakening which has found an appropriate opportunity to emerge and will continue its path with characteristics such as being Islamic, public and anti-arrogance. Islamic awakening in Bahrain is rooted in some internal grounds such as anti-Islamic policies of Al-Khalifa regime, tyranny against and systematic suppression of majority Shiite population and religious apartheid prevalent in this country on the one hand and influenced by a number of external factors such as the impact of Islamic revolution of Iran on the people of this country and extensive suggestibility of Al-Khalifa regime from Saudi Arabia as well as the relations of this regime with the US and Zionist regime on the other hand.
خلاصه ماشینی:
(امیر عبداللهیان، 1390 الف: 52) یکی از ویژگیهای مشترک حاکمان کشورهایی که بیداری اسلامی در آنها پیروز شده و یا در جریان میباشد، این است که آن حاکمان در دوران حکومت خود، مبارزه با اسلامگرایی مردم خود را در سرلوحه امور قرار داده بودند.
ماهیت ضد استکباری و ضد آمریکایی و جنبه ضد صهیونیستی داشتن تسلط کشورهای غربی به ویژه آمریکا در ساخت قدرت سیاسی و امنیتی کشورهای درگیر در فرآیند بیداری اسلامی یکی از نقاط مشترکی است که در مورد تمامی این کشورها مصداق مشخص و روشنی دارد.
این امر به علاوه عدم استقلال ملی و سلب کرامت اسلامی و انسانی از اکثریت جامعه بحرین زمینهساز اصلی قیام مردم بحرین علیه رژیم آلخلیفه شده است.
(فضلی، 1391: 41) در این قسمت ضمن برشمردن زمینهها، ریشهها و علل قیام مردم مسلمان بحرین به دنبال یافتن نشانههایی از مطابقت علل و زمینههای حرکت مردم بحرین با شاخصهها و ویژگیهای فرآیند بیداری اسلامی در کل جهان اسلام هستیم که مهمترین آنها اسلامی بودن، مردمی بودن و ضد استکباری و صهیونیستی بودن آن است.
(Teufele, 2012: 37) هرچند رژیم آلخلیفه از طریق سیاست فریب افکار عمومی تلاشهای مقطعی و سطحی برای اصلاحات سیاسی و اجتماعی فرمالیستی داشته است اما سیاستهای دیگر این رژیم که به طور موازی دنبال شده باعث تشدید شکاف بین دولت و جامعه مبتنی بر اکثریت شیعی بحرین شده است.