چکیده:
هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط بین میزان تماشای فیلمهای تلویزیونی توسط والدین با خشونت خانگی آنها نسبت به فرزندان در شهر اهواز است. روش پژوهش، پیمایشی و جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه دانشآموزان دختر و پسر مقطع دبیرستان و والدین آنها در شهر اهواز بوده که براساس فرمول کوکران و به شیوه نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای تعداد 384 نفر انتخاب شدهاند. برای سنجش از پرسشنامههای کودک آزاری و ضربه برنستاین (CTQ)، پرسشنامه محقق ساخته تماشای فیلمهای تلویزیونی و مقیاس عزت نفس روزنبرگ (SES) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آماری درصد، میانگین، انحراف استاندارد، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافتهها بیانگر آن است که بین تماشای فیلمهای اکشن و وحشتناک از سوی والدین با خشونت خانگی آنها نسبت به فرزندان همبستگی مثبت معنیداری وجود دارد؛ اما بین تماشای فیلمهای خانوادگی و رمانتیک و همچنین، فیلمهای سیاسی، تاریخی و مذهبی از سوی والدین با خشونت خانگی آنها نسبت به فرزندان همبستگی معناداری مشاهده نگردید. همچنین، طبق یافتههای این پژوهش بین متغیر عزت نفس والدین با خشونت خانگی آنها نسبت به فرزندان رابطه معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی چند متغیره گام به گام نشان میدهد که متغیر تماشای فیلمهای وحشتناک از سوی والدین، بیشترین تاثیر را در تبیین خشونت خانگی نسبت به فرزندان داشته است. با توجه به یافتههای موجود، این مساله نیازمند توجه هرچه بیشتر خانوادهها و مسوولان برای برنامهریزی و آموزش در سطح خانواده و جامعه است.
خلاصه ماشینی:
"در همین راستا، رابطه متغیرهای مستقل با خشونت خانگی آنها نسبت به فرزندان بررسی شد که نتایج حاصل از تحلیل دادهها به شرح زیر ارائه میشود: با توجه به نتایج بهدست آمده از تحقیق مشخص میگردد که: بین تماشای فیلمهای اکشن و وحشتناک از سوی والدین با خشونت خانگی آنها نسبت به فرزندان همبستگی مثبت معنیداری وجود دارد؛ به این معنا که هرچه میزان تماشای والدین از فیلمهایی که حاوی صحنههای خشن و پرخاشگری هستند بیشتر باشد، احتمال بروز یادگیری و اعمال رفتارهای خشونتآمیز توسط آنها نسبت به فرزندان نیز افزایش مییابد.
نتایج پژوهش حاضر با پژوهشهای برکوویتز و همکاران (1984) همسوست که معتقدند بسیاری از تأثیرات تلویزیون، بیدرنگ، موقت و کوتاه هستند و بر این اساس، وقتی فرد در معرض خشونت تلویزیونی قرار میگیرد، اندیشههایی که از لحاظ معنایی با خشونت وابستهاند، در او فعال یا تحریک میشوند و به این طریق، نحوه واکنش فرد به خشونتهای آشکار و پنهان علیه اعضای خانواده خود و دیگران شکل پیدا میکند؛ اما بین تماشای فیلمهای خانوادگی و رمانتیک سیاسی، تاریخی و مذهبی با غفلت عاطفی آنها نسبت به فرزندان همبستگی منفی معنیداری وجود ندارد."