چکیده:
امید به عنوان نیروی محرکه انسان و یکی از عوامل مهم در بهزیستی مادی و معنوی به شمار میرود. ادیان الهی همواره متدینین را در سختترین شرایط به امید، رجا و توکل دعوت میکنند. امیدواری در سن نوجوانی که مرحله شکلگیری بنیانیترین نظرها و مهمترین انتخابهاست به مراتب بیش از مراحل دیگر عمر اهمیت دارد. این تحقیق به دنبال این است که میزان امیدواری را در بین دانشآموزان دختر دوره متوسطه بسنجد و رابطه آن را با دینداری بررسی کند. روش این تحقیق از نوع پیمایشی و جامعه آماری آن را تمامی دانشآموزان دختر دوره متوسطه شهر شیراز (5673 نفر) در سال تحصیلی92-93تشکیل داده است که از آن میان، 400 نفر با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شدند. دادهها با استفاده از نرمافزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نظریه اسنایدر، نظریه منتخب این تحقیق بود. اطلاعات و دادههای بهدست آمده بهوسیله روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی و جز آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد بین ابعاد دینداری (بعد اعتقادی، مناسکی، عاطفی و پیامدی) با امیدواری دانش آموزان رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. از بین ابعاد دینداری بعد پیامدی رابطه قویتری با امیدواری داشت.
خلاصه ماشینی:
"برای آزمون روایی از آلفای کرونباخ استفاده شد که نتایج بدین شرح است: جدول 1- پایایی سازه میزان آلفای کرونباخ دینداری 92/ بعد اعتقادی 84/ بعد مناسکی 73/ بعد پیامدی 71/ بعد عاطفی 84/ حمایت خانواده 94/ حمایت دوستان 83/ امیدواری 80/ تعاریف نظری و عملیاتی مفاهیم امید عبارت است از «ظرفیت ادراک شده برای تولید مسیرهایی به سمت اهداف مطلوب و انگیزه ادراک شده برای حرکت در این مسیرها».
جدول 5- تحلیل واریانس مدل رگرسیونی چند متغیره گام به گام امیدواری مراحل ورود متغیرها متغیر R 2R مقدار F Sig F Beta T Sig. T اول حمایت خانواده 349/0 122/0 149/37 000/0 349/0 095/6 000/0 دوم بعد رفتاری دینداری 442/0 195/0 295/32 000/0 279/0 921/4 000/0 سوم حمایت دوستان 465/0 216/0 309/24 000/0 148/0 627/2 000/0 بحث و نتیجه بیشتر تحقیقات انجام شده در مورد امیدواری در حوزه روانشناسی بوده است اما از آنجا که این مهم هم عامل پدیدههای اجتماعی مانند حمایت اجتماعی، اعتماد، سرمایه اجتماعی و هم تحت تأثیر نهادهای اجتماعی از جمله دین، خانواده، آموزش و پرورش و جز آنهاست، میتوان با تحقیقات جامعهشناسی و روانشناسی اجتماعی به توصیف و تبیین این موضوع پرداخت.
براساس یافتههای این پژوهش میتوان گفت بین ابعاد مختلف دینداری با میزان امیدواری دانشآموزان دختر دورة متوسطه شهر شیراز رابطه مثبت و معنیدار وجود دارد که از این جهت همسو با نتایج تحقیقات پیشین یعقوب احمدی (1388)، مهرناز عبداللهی (1389)، بالنجانی و دیگران (1390)، محمدباقر عیزاده اقدم (1391)، جهانگیر کرمی و همکاران (1391) و ابرایت و لون (2002)، سالسمن (2005) بود."