چکیده:
این مقاله به تبیین اهمیت تحلیل فلسفی در رویکرد دانتو برای تعریف هنر می پردازد. فلسفه هنر دانتو در تلاقی سنت فلسفی قاره ای و تحلیلی قرار دارد، ضمن آنکه رویکرد او به فلسفه هنر را می توان پساتحلیلی نیز خواند. دانتو علی رغم ممنوعیت نوویتگنشتاینی ها برای تعریف هنر، تلاش دارد که تعریف کاملی از آن ارائه دهد. در نظریه او با عنوان «عالم هنر» می توان با تکیه بر رویکرد فلسفی گسترده تر مبنی بر همتایان تمایز ناپذیر، الزام حضور فلسفه را در هنر دانستن چیزی عیان ساخت. در نظر دانتو، گسترش تاریخ هنر در حدود سال 1964 هم زمان با عرضه جعبه های صابون بریلوی وارهول به پایان می-رسد. از این بابت می توان نتیجه گرفت که ما دیگر قادر نیستیم به لحاظ ادراکی بین اثر هنری و شیئ روزمره تمایز قائل شویم. بدین ترتیب، آنچه یک اثر هنری را از یک شیئ معمولی متمایز می سازد، وجود یک نظریه هنری است؛ همان طورکه در هر دوره ای از تاریخ، آگاهانه یا ناآگاهانه، در تعیین هنر از غیر هنر، نظریه ای درکار بوده است. اما امروزه، این امر، وجه تازه ای به خود گرفته است، همچنان که هنر فراتر از چارچوب تجربه زیباشناختی رفته و با مسائل سیاسی، فرهنگی، فلسفی و ... درگیر شده است.
خلاصه ماشینی:
آرتور دانتو با مواجهه با قوطی های سوپ کمپبل و جعبه های صابون بریلو به عنوان اثر هنری از سوی اندی وارهل در اوایل دهۀ ١٩٦٠، پرسشی فلسفی را طرح می کند مبنی بر اینکه چگونه این کالاها که با مشابه خود درون سوپرمارکت هیچ تمایزی ندارند، آثار هنری هستند؟ پساتحلیلی و برخی پست مدرن نام گذاری کرده اند.
اما ضرورتی که دانتو خود برای مسألۀ تعریف هنر حس می کند بدین قرار است ؛ او در سال ١٩٦٤ در بازدید از نمایشگاهی که در گالری استیبل در خیابان ٧٤ شرقی در منهتن برگزار شد، دچار یک حیرت فلسفی می شود؛ چرا که مشاهده می کند اندی وارهول تعداد زیادی جعبه های بسته بندی را نمایش داده است که در این میان جعبۀ بریلو می درخشید.
عالم هنر، بسان شبکه ای اقتصادی اجتماعی عمل می کند و از طریق این شبکه است که ابژه ای اثر هنری می شود؛ مثلا اثر هنری به دست کسی که هنرمند محسوب می شود ساخته (خلق ، ایجاد) می شود، منتقدان به عنوان اثر هنری آن را نقد می کنند، در کتاب ها و نشریات مربوط به هنر درباره اش بحث می کنند، در گالری ها یا مکان های مرتبط به آنها به نمایش گذاشته می شود و چیزهایی از این قبیل .
عالم هنر، نشان دهنده و تعریف کننده هنر است ؛ دانتو می نویسد: «از آنجا که هر تعریفی از هنر باید جعبه های بریلو را در شمول خود قرار دهد، بنابراین مسلم است که چنین تعریفی نمی تواند از بررسی و سنجیدن آثار هنری [سنتی و موجود] 1 .