چکیده:
رشد جمعیت، شهرنشینی، توسعه فعالیت های اقتصادی و بالارفتن سطح استانداردهای زندگی سبب افزایش چشمگیر تقاضا برای گردشگری در محیط های طبیعی شده است. کمیابی این منابع و محدودیت های منابع مالی برای احیاء و ایجاد محیط های مناسب تفرجی، مدیریت منابع طبیعی را به سوی ارزشگذاری جاذبه های گردشگری طبیعی و استفاده از مشارکت مردم در جهت حفظ و احیای این منابع سوق می دهد. پژوهش حاضر میزان تمایل به پرداخت ورودیه مردم برای استفاده از منطقه گردشگری کهمان در استان لرستان و تعیین ارزش اکوتوریسمی آن را مورد توجه قرار داده است. میزان تمایل به پرداخت افراد برای بازدید از این منطقه با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط از طریق پرسش نامه دوگانه دو بعدی محاسبه شده است. برای بررسی تاثیر متغیرها بر میزان تمایل به پرداخت از الگوی لاجیت استفاده شده و پارامترهای این الگو با استفاده از حداکثر درستنمایی برآورد شده اند. نتایج نشان داد که بیش از 96 درصد افراد مورد پرسش حاضرند برای بازدید از منطقه کهمان مبلغی به عنوان ورودیه پرداخت کنند و متوسط تمایل به پرداخت برای هر بازدید 9784 ریال می باشد. بر این اساس ارزش تفرجی این منطقه در سال 1761120000 ریال می باشد. این نکته می تواند برنامه ریزان و مدیران اجرایی را در برنامه ریزی تفرجی و بهره برداری پایدار از این منطقه یاری نماید. رشد جمعیت ، شهرنشینی ، توسعه فعالیت های اقتصادی و بالارفتن سطح استانداردهای زندگی سبب افزایش چشمگیر تقاضا برای گردشگری در محیط های طبیعی شده است . کمیابی این منابع و محدودیت های منابع مالی برای احیاء و ایجاد محیط های مناسب تفرجی ، مدیریت منابع طبیعی را به سوی ارزشگذاری جاذبه های گردشگری طبیعی و استفاده از مشارکت مردم در جهت حفظ و احیای این منابع سوق می دهد. پژوهش حاضر میزان تمایل به پرداخت ورودیه مردم برای استفاده از منطقه گردشگری کهمان در استان لرستان و تعیین ارزش اکوتوریسمی آن را مورد توجه قرار داده است . میزان تمایل به پرداخت افراد برای بازدید از این منطقه با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط از طریق پرسش نامه دوگانه دو بعدی محاسبه شده است . برای بررسی تاثیر متغیرها بر میزان تمایل به پرداخت از الگوی لاجیت استفاده شده و پارامترهای این الگو با استفاده از حداکثر درستنمایی برآورد شده اند. نتایج نشان داد که بیش از ٩٦ درصد افراد مورد پرسش حاضرند برای بازدید از منطقه کهمان مبلغی به عنوان ورودیه پرداخت کنند و متوسط تمایل به پرداخت برای هر بازدید ٩٧٨٤ ریال می باشد. بر این اساس ارزش تفرجی این منطقه در سال ١٧٦١١٢٠٠٠٠ ریال می باشد. این نکته می تواند برنامه ریزان و مدیران اجرایی را در برنامه ریزی تفرجی و بهره برداری پایدار از این منطقه یاری نماید.
خلاصه ماشینی:
"Chen, et al ;١٩٨٦ ,Ward and Loomis ;٢٠٠٧ ,Brander).
در این مطالعه با توجه به مرور منابع انجام شده ، فرض اصلی بر این مبنا گذاشته شد که روش ارزشگذاری مشروط جهت ارزشگذاری اقتصادی- تفرجگاهی مناسب است و لذا، هدف این مقاله برآورد ارزش تفرجی منطقه گردشگری کهمان با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط، محاسبه متوسط تمایل به پرداخت افراد برای استفاده تفرجی از منطقه و نیز تعیین عوامل اقتصادی و اجتماعی موثر بر بهره برداری و افزایش امکانات و تجهیزات مورد نیاز حال و آینده بر اساس نظرات و دیدگاه های بازدیدکنندگان است .
اساس روش های ارزشگذاری بازار فرضی بر مبنای دیدگاه ترجیحات اظهار شده است که به طور کلی به دو صورت انجام می شود(فطرس، ١٣٨٥): - روش ارزش گذاری مشروط - روش انتخاب مشروط در این پژوهش برای برآورد تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان به روش ارزشگذاری مشروط، از پرسشنامه انتخاب دوگانه دو بعدی استفاد شده است .
برای یک ماه به ریال: ٢٩٣٥٢٠٠٠٠= ٣٠٠٠٠ × ٩٧٨٤ برای یک سال به ریال: ١٧٦١١٢٠٠٠٠ = ٦ × ٢٩٣٥٢٠٠٠٠ بحث و نتیجه گیری مطابق بررسی حاضر که توسط سایر مطالعات مانند محمودی (١٣٨٦)، حیاتی و همکاران (١٣٨٩)، امیر نژاد و همکاران (١٣٨٥)، امیر نژاد و خلیلیان(١٣٨٥)، خداوردی زاده و همکاران (١٣٨٧)، امامی میبدی و قاضی (١٣٨٧) نیز تایید شده، اغلب بازدیدکنندگان از تفرجگاه های طبیعی ، تمایل به پرداخت ورودیه دارند و در قبال آن انتظار دارند حداقل تسهیلات رفاهی در این مناطق تفرجی فراهم گردد."