چکیده:
توسعه کشاورزی در چند دهه اخیر سبب افزایش بهره برداری از منابع آب های زیر زمینی دشت گزیر واقع در شهرستان بندر لنگه شده است. در نتیجه برداشت زیاد و عدم تغذیه آبخوان ها، افت زیادی در سطح آب زیرزمینی به وجود آمده است. این مساله همچنین موجب کاهش کیفیت آب این منطقه و افزایش شوری آن نیز شده است. هدف این تحقیق، بررسی علل افت سطح آب های زیرزمینی این دشت می باشد. برای دست یابی به این هدف از روش تجربی و تحلیلی استفاده شده است. شکل های مختلف، تصاویر و نرم افزارها ابزارهای اصلی پژوهش را تشکیل داده اند. همچنین از کارهای میدانی گسترده و پرسش نامه هم زمان با بررسی مطالعات پیشین در مرحله گردآوری اطلاعات استفاده شده است. تکنیک کار تحقیق بررسی ارتباط تغییرات بارش و تغییرات سطح آب زیر زمینی این دشت از طریق اندازه گیری سطح آب چاه ها و نیز تغییرات دوره ای آن ها از طریق داده های آماری سطوح پیزومتری چاه های مذکور بوده است. همچنین تاثیر واحدهای ژئومورفولوژی بر وضعیت آب زیر زمینی منطقه نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که بالاترین رقوم افت سطح آب زیرزمینی مربوط به نواحی شرقی دشت است و از این بخش به سمت غرب از میزان افت سطح آب زیرزمینی کاسته می-شود. این روند ارتباط مستقیمی را با فراوانی چاه های حفر شده و ویژگی های آن ها نشان می دهد. علاوه بر این خشکسالی های چند سال اخیر نیز مزید بر علت شده و موجب خارج شدن آبخوان از حالت تعادل و کسری حجم مخزن آب زیر زمینی این دشت شده است.
خلاصه ماشینی:
تغييرات سطح آب هاي زير زميني در طي ٣٥ سال در دشت گزير (آمار سازمان آب منطقه اي استان هرمزگان سال هاي ١٣٨٥ تا ١٣٥٠) ارزيابي هيدروژئولوژيک (hydrologic) آبخوان آبرفتي در دشت هاي مطالعه شده ، اين واقعيت را روشن ساخته که با روند فعلي بهره برداري عمر منابع آب زيرزميني به شدت کوتاه شده و اغلب آن ها با کسري مخزن بيش از اندازه و افت زياد و مستمر سطح آب زيرزميني همراه است .
تعداد چاه هاي موجود و فعّال در دشت مورد مطالعه تعداد کل تخليه رديف سال آمار برداري تعداد چاه فعّال چاه ها (ميليون متر مکعب ) 9/73 103 108 1362 1 11/215 117 125 1372 2 5/096 120 215 1382 3 بررسي وضعيت مخازن آب زير زميني دشت گزير همان گونه که از کموگراف معرف دشت پيدا است (نمودار٣) تغييرات ميانگين شوري دشت سير صعودي داشته و اين روند طي سال هاي اخير به دليل تداوم پديده خشکسالي تشديد يافته و ميزان ميانگين شوري دشـت افـزايش يافته و از مرز ٨١٤٨ ميکروموس بر سانتيمتر در سال ٧٣ به مرز ١١٢٢٣ ميکروموس بر سانتيمتـر در سـال ١٣٨٧ رسيده است که ناشي از برداشت هاي بي رويه مخزن و عدم جايگزيني به وسيله نزولات جـوي بـه دليـل وقـوع پديده خشکسالي در منطقه بوده است .