چکیده:
پدیده موج گرما یکی از موثرترین پدیده های هواشناسی است که تاثیر بسیار شگرفی بر روی اکوسیستم ها و فعالیت های انسانی میگذارد، سبب ایجاد مشکلات اقتصادی و افزایش نرخ مرگ و میر میشود. هدف اصلی این مقاله شناخت و طبقه بندی پدیده موج گرما و پراکندگی مکانی آن در استان گیلان میباشد. این پژوهش متشکل از دو بخش میباشد: بخش اول مجموع روزهای دارای تنش گرما و بخش دوم دوره هایی که موج گرما وجود دارد. در هر دو روش از مقیاس ١ (Minor) تا ٥ (Extreme) استفاده شده است ، مهمترین یافت های پژوهش عبارتند از : - در پراکندگی مکانی روزهای تنش گرما و موج گرما، ارتفاع ها، رطوبت و ویژگیهای سواحل تاثیر زیادی دارد، به طوریکه ایستگاه های نزدیک به ساحل وکم ارتفاع (به غیر از انزلی) دارای بالاترین روزهای استرس و موج گرما بوده و ایستگاه های نواحی کوهستانی و دور از سواحل مرطوب (غیر از منجیل ) دارای کمترین فراوانی موج گرما بوده اند. - رده پنجم موج گرما (EXTREME) دارای بالاترین فراوانی موج گرما و به دنبال آن رده های سوم ، دوم ، چهارم و بعد رده اول قرار دارد. - شهرهای آستارا، رشت ، لاهیجان و کیاشهر به خاطر رطوبت بالا دارای بیشترین فراوانی موج گرم گرم ترین شهرها و شهر انزلی به عنوان خنک ترین شهر ساحلی است .
خلاصه ماشینی:
"جدول ٨: ایستگاه های که دارای بیشترین و کمترین فراوانی موج گرما رده حدی در دوره (٢٠١٠-١٩٩٠) کمترین بیشترین تعداد موج ایستگاه ها تعداد موج ایستگاه ها 15 پیلیمبرا ١ 90 رشت تبخیر ١ 15 کاکرود ٢ 85 رشت ٢ 12 دیلمان ٣ 80 پسیخان ٣ 11 پیرکوه ٤ 75 دواب ٤ 10 بندر انزلی ٥ 69 آستانه ٥ 9 ماسوله ٦ 65 لاهیجان ٦ 2 ناو ٧ 65 منجیل ٧ 0 شاه شهیدان ٨ 60 توتون ٨ 0 اسبه بونی ٩ 60 استارا ٩ 0 شهر بیجار ١٠ 58 ماسال ١٠ شکل ٨: نقشه تعداد کل شدید موج گرما در دوره (١٩٩٠ – ٢٠١٠) بنابراین باتوجه به نقشه پراکندگی موج گرمای رده حدی (٨-١) بیشترین گسترش آن در دالان دره سفید رود از منجیل شروع شده و از جنوب با افزایش رطوبت به طرف شمال پیش میرود به طوری که در وسط جلگه مرکزی گیلان یعنی شهر رشت که به صورت مرکز استان نیز میباشد یک جزیره گرمای تشکیل شده و به عنوان گرم ترین شهر در فصل تابستان میباشد و به دو شاخه تقسیم شده یکی به طرف شرق شامل شهرهای لاهیجان ، آستانه و لنگرود میشود و شاخه دیگر موج گرما به طرف غرب شامل شهرهای آستارا و تالش میگردد."