چکیده:
هدف اصلی در این تحقیق این بود که روشی برای مقایسه بین خود-پنداری و تجربه
ارگانیسمی فرد در گروه ایجاد گردد. 25 نفر پسر و 25 نفر دختر از دانشجویان ترم هشتم
روانشناسی دانشکده علوم تربیتی در نیمسال دوم تحصیلی 70-69 انتخاب شدند و هر کدام
سه نفر از صمیمیترین دوستان خود را در یک پرسشنامه گروهسنجی انتخاب کردند. سپس طی
یک آزمون خودپنداری، ارزشیابی دانشجویان از خودپنداریهای خود و ارزشیابی دوستان
منتخب آنها از خود اجتماعی آنها بدست آمد و با یکدیگر مقایسه گردید. فرض ضمنی در
این تحقیق این بود که ارزشیابی گروه از فرد نمایانگر تجربه اورگانیسمی او میباشد و
بازخورد مناسبی برای افزایش دادن خودآگاهی او است.
نتایج بدست آمده طی مصاحبه با دانشجویان فرضیه ضمنی تحقیق را مورد تأیید قرار داد،
بدین معنی که نتایج آزمون گروهسنجی یعنی میزان آراء کسب شده آگاهی فرد را از
موقعیت اجتماعی خود افزایش و مقایسه خودپنداری و تصور اجتماعی فرد، آگاهی فرد از
سازگاری اجتماعی و همچنین میزان کارآئی او در دستیابی به هدفهای گروهی را نیز
افزایش داد.
خلاصه ماشینی:
"نتایج بدست آمده طی مصاحبه با دانشجویان فرضیه ضمنی تحقیق را مورد تأیید قرار داد، بدین معنی که نتایج آزمون گروهسنجی یعنی میزان آراء کسب شده آگاهی فرد را از موقعیت اجتماعی خود افزایش و مقایسه خودپنداری و تصور اجتماعی فرد، آگاهی فرد از سازگاری اجتماعی و همچنین میزان کارآئی او در دستیابی به هدفهای گروهی را نیز افزایش داد.
آزمون گروه سنجی که اولینبار توسط مورینو (1958) بکار گرفته شد، معمولا دارای یک یا چند سئوال نظیر زیر میباشد: "از بین دوستان خود سه نفر را که بیشتر از همه مایلید با آنها درس بخوانید، ورزش کنید، یا فعالیتی را انجام دهید انتخاب کنید".
آزمون خودپنداری و تصور اجتماعی از نوع آزمونهائی است که در آن هر فرد میتواند صفات شخصیتی خود را در رابطه با مناسبات گروهی در یک مقیاس چند درجهای ارزشیابی نماید، همینطور سایر اعضای گروه میتوانند صفات شخصیتی آن فرد را در رابطه با مناسبات گروهی او ارزیابی نمایند.
همچنین 38 نفر از 50 نفر دانشجویان عقیده داشتند که مقایسه خودپنداریها و تصور اجتماعی آنها را تحت تأثیر قرار داده و موجب شده است که در روابط عمومی خود تجدید نظر نموده و آنرا در جهت کارآیی بیشتر اصلاح نمایند.
اینگونه افراد در مواجهه با ارزشیابی دیگران از آنان بیشتر احتمال دارد برای دفاع از خود از مکانیسمهای دفاعی روانی استفاده کنند و علیرغم آن به علت تضادی که بین خودپنداری و تصور اجتماعی آنها وجود دارد بیشتر دچار اضطراب گردند."