چکیده:
پژوهش حاضر با رویکردکمی و با استفاده از روش تحلیل محتوای اسنادی به بررسی روش شناسی پژوهش های حوزه ی مدیریت آموزشی و مقایسه نشریات داخل و خارج کشور در این حوزه پرداخته است . برای این منظور دو نشریه مدیریت آموزشی داخلی و دو نشریه مدیریت آموزشی انگلیسی زبان معتبر، انت اب گردید. از هر مجله ١٦ مقاله (٣٢ مقاله فارسی و ٣٢ مقاله خارجی ) که در طی دو سال منتشر شده بودند بصورت تصادفی انتخاب شدند. مقاله های نشریات داخلی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی و رهبری و مدیریت آموزشی با مقاله های دو مجله معتبر انگلیسی فصلنامه مدیریت آموزشی و مجله مدیریت آموزشی مقایسه شدند. در بخش داخلی ؛ ٤٣.٧ درصد از مقالات دارای رویکرد کمی ، ٣.١ درصد دارای رویکرد کیفی و ٣.١ درصد دارای رویکرد ترکیبی بوده اند. در بخش نشریات مدیریت آموزشی خارج از کشور ٢١.٨ درصد از رویکرد کمی ، ٤٩.٩ درصد از رویکرد کیفی و ٢٨.١ از رویکرد ترکیبی در مقالات خود استفاده نموده اند. نتایج نشان داد رویکرد اصلی پژوهش در تحقیقات داخلی مدیریت آموزشی از نوع کمی و در مقابل ،در تحقیقات خارجی از نوع کیفی بوده است .
خلاصه ماشینی:
"شکل گزارش نهایی گزارش آماری شامل همبستگی ، مقایسه گزارش روایی شامل توصیف بافت ، یافته های آماری همراه با میانگین ها ویافته های معنادار آماری گروه ها،موضوعات و حمایت از نقل توصیف روایی از موضوعات قول های پاسخ گو کلی رحمان پور و نصر اصفهانی (٩٢ ١) در پژوهش خود تحت عنوان «روش شناسی پژوهش های داخلی و خارجی مربوط به حوزه برنامه درسی در آموزش عالی » به بررسی روش های به کار گرفته شده در مقالات چاپ شده مربوط به حوزه برنامه درسی پرداختند وبه این نتیجه رسیدند که در پژوهش های خارجی برنامه درسی ، رویکرد کیفی ، رویکرد غالب بود به طوری که ٦٠ درصد پژوهش ها مبتنی بر رویکرد مزبور بود.
بحث و نتیجه گیری نتایج نشان می دهد در نشریات فارسی (رهیافتی نو در مدیریت آموزشی و رهبری و مدیریت آموزشی ) رویکرد غالب مورد استفاده از نوع روش کمی ، نمونه گیری کمی ؛ پرسشنامه بسته پاسخ و تحلیل آماری به صورت کمی بوده است و در نشریات خارجی ؛ رویکرد کیفی ؛ نمونه - گیری هدفمند؛ مصاحبه و تحلیل محتوا بیشترین فراوانی را بخود اختصاص داده اند."