چکیده:
یکی از روشهای ارزشیابی شرکتها استفاده از جریانهای نقدی تنزیل شده است. در این مقاله روش ارزشیابی جریان نقد سرمایه تنزیل شده با میانگین موزون هزینه سرمایه قبل از مالیات معرفی و به منظور اثبات کارایی آن در بازار ایران با دو روش متداول موجود، جریان نقد آزاد تنزیل شده با میانگین موزون هزینه سرمایه بعد از مالیات و ارزش فعلی تعدیل شده مقایسه می گردد. بدین منظور 54 شرکت از میان شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار به عنوان نمونه انتخاب و اطلاعات مالی آنها برای دوره مالی سه ساله 1383 الی 1385 گردآوری و با استفاده از آزمون آماری T استیودنت زوجی تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان داد که با استفاده از نرخ تنزیل مناسب، ارزش محاسبه شده با استفاده از روش جریان نقد سرمایه با دو روش یاد شده برابر میگردد
خلاصه ماشینی:
در پژوهشی دیگر این دو محقق از روشهای جریان نقد آزاد، جریان نقد سرمایه و ارزش فعلی تعدیل شده برای ارزشیابی شرکتهای اهرمی استفاده نموده و سعی کردند نشان دهند که با استفاده از روش میلز و ایزل در محاسبه سپر مالیاتی ، هر سه روش به پاسخهای مشابهی دست خواهند یافت.
جان کوپر و کیجل نیبرگ 5 (2006) چهار روش زیر را برای ارزشگذاری شرکتها معرفی می کنند: 1) جریان نقد آزاد عملیاتی تنزیل شده با WACC 2) جریان نقد حقوق صاحبان سهام تنزیل شده با نرخ بازده مورد انتظار سهامداران 3) روش ارزش فعلی تعدیل شده 4) جریان نقد سرمایه تنزیل شده با هزینه سرمایه شرکتهای اهرمی تمامی این روشها بر پایه یک نظریه مشابه استوارند که ارزش شرکتهای اهرمی برابر است با ارزش شرکتهای غیراهرمی به اضافه ارزش فعلی سپر مالیاتی ناشی از تامین مالی از طریق بدهی.
در این خصوص، در شرکتهای با نرخ بدهی ثابت، جریان نقد آزاد با نرخ زیر تنزیل میشود: به تصویر صفحه مراجعه شود نظریه میلز و ایزل (1985) فرمول زیر رابطه میان بتای اهرمی و بتای شرکت (با این فرض که بدهی بدون ریسک است و بتای بدهی صفر است) را نشان میدهد: به تصویر صفحه مراجعه شود نظریه چمبرز، هریس و پرینگل 18 (1982) این گروه از محققین چهار روش ارزشیابی برای جریانهای نقدی تنزیل شده را مقایسه می کنند: جریان نقد حقوق صاحبان سهام(EFC) تنزیل شده با نرخ (بازده مورد انتظار سهام داران)، جریان نقد آزاد تنزیل شده با WACC، جریان نقد سرمایه تنزیل شده با WACC قبل از مالیات و روش ارزش فعلی تعدیل شده.