چکیده:
کاهش فقر از مهمترین اهداف سیاستهایی است که توسط دولت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی دنبال شده، ضمن آنکه رشد اقتصادی همواره مورد توجه سیاستگذاران بوده است. به علاوه اعتقاد جدی به رشد همراه با عدالت وجود دارد. علی رغم اهمیت رشد، فقر، و نابرابری، توجه توامان به مسائل فوق در مطالعات، آن طور که باید، صورت نگرفته است. در این مقاله، پدیده فقر در ارتباط با رشد اقتصادی بررسی می شود و با نگرشی متفاوت و نو به روابط بین رشد، فقر، و نابرابری و نیز با مطالعه روشها و تعاریف مختلف رشد به نفع فقیر، سعی گردیده به سوالات زیر پاسخ داده شود: رشد چگونه تعریف می شود؟ آیا همواره رشد به نفع فقیر است؟ رشد به نفع فقیر چگونه اندازه گیری می شود؟ و بر چه اساس می توان گفت رشد به نفع فقیر است؟ مطالعه حاضر، دوره زمانی ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۲ و مناطق شهری و روستایی ایران را در بر می گیرد. نتایج عمده به دست آمده حاکی از آن است که شمول فقر در مناطق شهری و روستایی ایران در دوره بررسی کاهش یافته و شدت و عمق فقر در مناطق روستایی افزایش پیدا کرده است. همچنین با توجه به شاخصها، منحنیهای اصابت رشد و رشد- فقر و نرخهای رشد معادل فقر و مبادله بین رشد و نابرابری محاسبه شده، مشاهده گردید رشد اقتصادی طی سالهای مورد نظر در مناطق شهری و روستایی به طور ضعیف به نفع فقیر عمل کرده است. به عبارت دیگر، رشد ریزشی از غنی به فقیر است. تنها در سال ۱۳۷۷ به دلیل آنکه اثر رشد بر فقر، اثر معکوس بر نابرابری را جبران نکرده، رشد به ضرر فقیر و به عبارت دیگر تشدیدکننده فقر بوده است.
Economic growth and poverty alleviation have been among the most important government policies in Iran for the past three decades. This paper examines the effect of economic growth on the poverty reduction in Iran using various methodologies and approaches for the period 1995-2003 Main findings of the paper show that poverty incidence in urban and rural areas of Iran has declined، however، the intensity of poverty has declined in urban، but increased in rural areas. Furthermore، measurements of indices such as the poverty incidence،، poverty-growth curves، and the poverty equivalent growth indicate that economic growth in most years has been weakly pro-poor in both urban and rural areas، confirming the trickle down effect of growth.
خلاصه ماشینی:
"evruC ecnedicnI htworG o} &%02920AEPG029G% راوالیون{o1o}با مطالعه روش و تعاریف مختلف رشد به نفع فقیر و طرح سؤالات مختلف درباره رشد بهنفع فقیر{o2o}که تعریف یک همان تعریف مک کولوک-بالخ و کاکوانی-پرینا و تعریف دو تعریفراوالیون-چن میباشد معادله ساده زیر را برای نرخ رشد به نفع فقیر ارائه نمود: نرخ رشد به نفع فقیر در تعریف دو تصحیح توزیعی تعریف یک ضربدر نرخ معمولی رشدهمچنین نرخ کاهش فقر در اثر رشد را به صورت زیر مطرح کرد: نرخ کاهش فقر [عدد ثابت ضربدر(یک منهای شاخص نابرابری)به توان A ]ضربدر نرخ معمولی رشدکه در آن،عدد ثابت منفی و A پارامتر )1>A( است.
اندازهگیری فقر براساس شاخص TGF در ایران 1374-1382 (به تصویر صفحه مراجعه شود)مأخذ:یافتههای تحقیق منحنی رشد-فقر با توجه به سهم دهکهای درآمد متوسط برای مناطق شهری و روستایی در دوره1374-1382 ایران به دست میآید.
شاخص رشد به نفع فقر،نرخ فقر معادل رشد و نرخ مبادله بین رشد و نابرابریبرحسب شاخص شکاف فقر در مناطق شهری ایران 1374-1382 (به تصویر صفحه مراجعه شود)مأخذ:یافتههای تحقیق شاخص رشد به نفع فقیر در اکثر موارد مثبت ولی کوچکتر از یک میباشد و این نتیجه حاصلمیشود که رشد در مناطق شهری و روستایی ایران بهطور ضعیف به نفع فقرا عمل کرده است.
شاخص رشد به نفع فقر،نرخ فقر معادل رشد و نرخ مبادله بین رشد و نابرابریبرحسب شاخص شکاف فقر در مناطق روستایی ایران 1374-1382 (به تصویر صفحه مراجعه شود)مأخذ:یافتههای تحقیق همانطور که مشاهده میشود،با توجه به شاخص رشد به نفع فقیر نیز در دوره 1374-1382،رشددر مناطق شهری و روستایی ایران بهطور ضعیف به نفع فقرا عمل کرده است."