چکیده:
فرهنگ به عنوان اصلی ترین مؤلفه قدرت نرم در هر جامعه ای با ملاحظات خاص خود نقش آفرینی می کند. در فرهنگ اسلامی نهادینه شدن احساس مسئولیت همگانی و به دنبال آن تحقق نظارت مردمی (نظارت غیر رسمی ) جایگاهی ممتاز و بی بدیل دارد؛ احساس مسئولیت و نظارت هرچند کم و بیش در همه جوامع وجود دارد اما در جوامع اسلامی ، به دلایل فراوان می توان آن را با شدت ، گستره و عمق بسیار بیشتری سراغ گرفت . این مقاله از همین منظر، تأسیس اسلامی امر به معروف و نهی از منکر را بازخوانی می کند و در مقام اثبات این نکته است که نهادینه شدن فرهنگ شهادت ، فرهنگ مقاومت ، فرهنگ معنویت ، فرهنگ عزت مندی و فرهنگ توان مندی علمی که همگی در بازتولید قدرت نرم سهم به سزایی دارند، در سایه امر به معروف و نهی ازمنکر امکان پذیر است و اگر این امر با بهره گیری از شیوه های درست صورت پذیرد، ناب ترین نوع قدرت را شاهد بوده و از مزایای بی شمار آن بهره مند خواهیم شد؛ برای فرهنگ سازی در ابعاد مختلف بهره گیری از این دو فریضه باید در اولویت مردم و مقامات قرار گیرد و تنها از این رهگذر است که این تأسیس اسلامی قابلیت تبدیل شدن به قدرت نرم را خواهد داشت و به خوبی می تواند برای الگوگیری به دیگران عرضه شود. روش این پژوهش ، عقلی - نقلی و روش داده پردازی ، تحلیلی و گاه انتقادی می باشد.
Culture as the main component of soft power in any society is concern with its role. In Islamic culture، the institutionalization of a sense of responsibility for the realization of universal and public oversight (supervision unofficial) is a unique and privileged position، responsibility and supervision، but more or less in all societies، but in Muslim societies، are for many different reasons it strongly، resulting in much greater breadth and depth. This paper، therefore، review the establishment of Enjoining and Reliance to analysis testimony to prove that the institutionalization of culture، culture of resistance، spirituality، esteem scientific capability، all in the reproduction of soft power as significant contribution in the shadow of Enjoining and Reliance morality is possible and if this is done using the right methods، the purest form of power control and the benefits will be benefit able. For utilizes culture in various aspects of the duty should be the priority of people and leaders And only in this way that the Islamic establishment will have the potential to become soft power and could very well be released for inspiration to others. The method of this paper is rational - narrative، analytical and sometimes critical process.
خلاصه ماشینی:
فرهنگ و مکتب و ارزش های آن ها، درونمایه ای از قدرت دارند که بر احساس کرامت ، حرمت و رضایت مندی مخاطب دامن می زنند، در فرهنگ اسلامی ، از آن جهت که در رابطه متقابل «فرد» و «جامعه » صلاح و فساد هر یک ،دیگری را تحت تأثیر قرار می دهد، این رابطه با حساسیت فوق العاده ای مورد توجه قرارگرفته و به دلیل پیوند ناگسستنی میان فرد و جامعه ، اصلاح خود و دیگران به صورت توأمان از مؤمنان مطالبه شده است .
مدعای این مقاله آن است که مناسب ترین و مطمئن ترین خاستگاهی را که برای افکار عمومی می توان سراغ گرفت ، معروف و منکرهای شرعی و قانونی اند و هرگاه فرهنگ مسئولیت پذیری در جامعه ای نهادینه و از بهترین شیوه های دعوت بهره گرفته شود، قوی ترین و ناب ترین قدرت نرم در عرصه اجتماع پدید می آید و همگان از مزایای بی شمار آن بهره مند خواهند گردید.
هرچند اعتقاد به معروف و منکر اولین گام در این زمینه است ولی اعتقاد شرط لازم است و نه شرط کافی ؛ به طور طبیعی در جامعه دینی ، بسیاری از معروف ها و منکرها نزد اکثریت مؤمنان ، شناخته شده اند با این وجود مشاهده می کنیم که امر و نهی کنندگان در اقلیتند؛ چرا؟ چون به نسبت شناخت معروف و منکر، احساس مسئولیت نسبت به آن ها وجود ندارد و تا زمانی که چنین باشد، افکار عمومی واکنش چندانی نسبت به معروف ها ٥٨ یا منکرها از خود نشان نمی دهد، در چنین جامعه ای نتیجه طبیعی ، ضعیف بودن قدرت نرم اجتماعی مورد بحث خواهد بود و در این جهت فرق چندانی نمی کند که معتقدان به معروف و منکر، کم یا متوسط یا زیاد باشند.