چکیده:
اعمال و روشهای تروریستی نقض آشکار اصول و مقاصد سازمان متحد تلقی میشود و
تهدیدی جدی علیه صلح و امنیت بینالمللی است.با این حال هنوز در جامعه جهانی در
مورد تعریف تروریسم اجماع وجود ندارد.بدون وجود تعریفی جامع و جهانی از این جرم،
نمیتوان به یک نظام دائمی و منسجم جلوگیری از تروریسم دست یافت.به رغم کاستیها،
نتایج مبارزه با تروریسم چشمگیر است.تاکنون بیش از ده کنوانسیون برای جلوگیری و
سرکوب اعمال مختلف تروریستی به تصویب کشورها رسیده است و مجموعهای ازاسناد
بینالمللی وجود دارد که مطابق با آنها دولتها متعهد به مبارزه با تروریسم
هستند.از جمله این اسناد میتوان به کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم 1999 و
قطعنامه الزامآور شماره 1373 مورخ 28 سپتامبر 2001 شورای امنیت اشاره کرد.شورا با
تصمیمات خود تاکنون حوزه کنوانسیونهای یاد شده را توسعه داده است. به رغم اینکه
حقوق بینالملل کیفری تعهدات متعددی را بر کشورها تحمیل میکند در این زمینه هنوز
جای پیشرفت زیادی وجود دارد.از یک طرف مبارزه با تروریسم نباید سبب نقض آزادیهای
مدنی افراد شود و از طرف دیگر، آزادیهای مذکور نباید به نحوی تفسیر شوند که کلیه
اقدامات امنیتی بینالمللی ضد تروریستی را متوقف نمایند.انجام اصلاحات در حقوق
داخلی و قوانین بینالمللی برای پاسخگو نمودن بیشتر آنها در مقابل چالشهای جدید،
بدون آنکه ماهیت حقوق و حکومت قانون خدشهدار گردد.در توسعه سازنده جنبش
بینالمللی ضد تروریسم مؤثر است.منطبق ساختن قوانین داخلی کشورها با کنوانسیونها و
پروتکلهای بینالمللی و پیوستن تمامی کشورها به آنها، بالا بردن سطح آگاهی مردم در
مورد تروریسم و مبارزه با آن و سرکوب جرایم مرتبط با تروریسم، از اقدامات ضروری است
که باید صورت گیرد.
خلاصه ماشینی:
در جامعه بینالمللی بحث و جدلهای زیادی در این خصوص به وجود آمد:آیا چنین حقی برای آمریکا به وجو آمده بود؟ ,kcnarF,833/95:2001,namsieR 305/1:2002,baas ibA dna 840/95:2001) آیا حمله به مرکز تجارت جهانی یک حمله مسلحانه تلقی میشد؟آیا در حالی که القاعده یک«سازمان»است و کشور نیست، حق دفاع مشروعی که در ماده 51 منشور مشخص شده و علیه«کشوری»که حمله کننده است به کار گرفته میشود، میتوانست مورد استناد قرار گیرد؟اگر این طور نیست، آیا حمایت رژیم طالبان از القاعده در افغانستان اقدامی علیه آمریکا قلمداد میشد؟ پاسخ به این سؤالات مباحث مختلفی را پدید آورد (589/38:1989,esessaC) .
در زمان وقوع حوادث در این مورد که آیا طالبان چنین کنترلی روی القاعده داشته است یا خیر تردیدهایی وجود داشت، به عبارت دیگر، در حالی که جای شک و تردید این امر مورد اختلاف بود که آیا با توجه به منشور سازمان ملل متحد، افغانستان علیه آمریکا«حمله مسلحانه»انجام داده بود یا خیر؟ در مقابل، نویسندگان دیگر اظهار داشتند که حملات 11 سپتامبر توجیه کننده دفاع مشروع آمریکا بوده است، زیرا عملیات مذکور با مخالفت کشورهای زیادی روبهرو نشد و حتی از طرف شورای آتلانتیک شمالی (licnuoC citnaltA htroN) و شورای اروپا مورد تأیید قرار گرفت(اظهار نظر شورای آتلانتیک شمالی در 12 سپتامبر 2001 و شورای اروپا در جلسه فوق العاده 21 سپتامبر 2001).
تأسیس«صندوق کمک به قربانیان تروریسم»تحت نظارت سازمان ملل متحد آن گونه که فعلا در سطح منطقهای در اروپا وجود دارد (1983,smirc tneloiv fo smitciv fo noitasnepmoc eht no noitnevnoc naeporuE) ، بررسی راهها و ابزارهای مناسب برای بازپروری قربانبان حملات تروریستی و بازگرداندن آنها به جامعه و وضع ضمانت اجراهای مؤثر داخلی مقابله با تروریسم باید در فهرست اولویتهای جامعه بینالمللی قرار گیرد.