چکیده:
این مقاله، با هدف بررسی تأثیر نااطمینانی صادراتغیر نفتی بر سرمایهگذاری بخش خصوصی در اقتصاد ایران با استفاده از دادههای سالانه دوره زمانی 1338 تا 1386 انجام شده است. متغیرهای نرخ تورم، تولید ناخالص داخلی و واردات نیز به عنوان متغیرهای توضیحی برای بررسی در نظر گرفته شده اند. پس از آزمون ایستایی همه متغیرها، برای اندازهگیری متغیر نااطمینانی صادرات غیر نفتی از مدل واریانس ناهمسانی شرطی خود رگرسیونی GARCH (2,1) استفاده شده است و سرانجام، با تعیین وقفه بهینه و تعداد روابط بلند مدت، الگوی تصحیح خطای برداری(VECM) ارائه گردیده است. بر اساس نتایج به دست آمده، دو متغیر نااطمینانی صادرات غیر نفتی و تورم در بلند مدت تأثیر منفی بر سرمایهگذاری بخش خصوصی از خود نشان میدهند، در صورتی که تأثیر دو متغیر تولید ناخالص داخلی و واردات بر سرمایهگذاری بخش خصوصی مثبت ارزیابی شده است.
خلاصه ماشینی:
"٦. ٦ چکیده این مقاله ، با هدف بررسی تأثیر نااطمینانی صادرات غیر نفتی بر سرمایه گذاری بخش خصوصی در اقتصاد ایران با استفاده از داده های سالانه دوره زمانی ١٣٣٨ تا ١٣٨٦ انجام شده است .
در ایران هدف سیاست های دولت در جهت افزایش سرمایه گذاری بخش خصوصی بوده و دولت با اعمال قوانین و سیاست هایی همچنان افزایش سرمایه گذاری بخش خصوصی را به عنوان یکی از برنامه های خود مدنظر قرار داده است اما به دلیل غیر قابل پیش بینی بودن قیمت کالاهای صادراتی و همچنین ویژگی مهم ناقصی بازار که عامل اصلی آن اطلاعات ناقص و عدم تحرک در عوامل تولید است که خود منجر به مساله نااطمینانی می شود، بیثباتی درآمدهای صادراتی منجر به نااطمینانی ١در اقتصاد شده که این امر می تواند اثرات منفی بر تصمیمات سرمایه گذاری و پیشرفت های تکنولوژیکی داشته باشد.
٢-٥- معرفی مدل و فرآیند برآورد در این مقاله ، علاوه بر متغیر نااطمینانی صادرات غیر نفتی(EXFV )از متغیرهای کلان اقتصادی مانند تولید ناخالص داخلی (GDP)، نرخ تورم(P) و واردات ( IMP) نیز استفاده شده است .
٣٧ درصد افزایش مییابد که تأیید تئوری اصل شتاب در اقتصاد ایران میباشد واریانس های شرطی بدست آمده از مدل (٢١)GARCH که به عنوان شاخص نااطمینانی صادرات غیر نفتی در نظر گرفته شده است ، اثر منفی و معنا داری بر سرمایه گذاری بخش خصوصی دارد."