چکیده:
جمعیت اخوان المسلمین سوریه ، به پیروی از جمعیت اخوان المسلمین مصر شکل گرفت . این جنبش که در سال ١٩٤٥ میلادی، توسط دکتر مصطفی سباعی، با هدف مبارزه با استعمار و نیز مقابله با اشغال سوریه از سوی فرانسه ، در شهر حلب به وجود آمد؛ از همان ابتدا در تلاش برای اصلاح وضعیت جامعه از نظر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... بوده و تاثیرات عمده ای بر تحولات سوریه ، به ویژه تحولات سیاسی این کشور، گذاشته است . اخوان سوری، در صدد برآمد تا همانند انقلاب اسلامی ایران ، دست به انقلابی موفقیت آمیز دست بزند. هدف عمده این سازمان ، تشکیل حکومت اسلامی بر پایه تعالیم اسلام بود. اگرچه در نیل به این مقصود، بین اعضای این سازمان ، اختلاف بود، و همین مساله سبب انشعاب شد. حتی پس از چندی، آنان نتوانستند یک فرد را به عنوان رهبر سیاسی و فکری بپذیرند، لذا برخی از افراد صاحب نفوذ، به صورت دسته جمعی رهبری می کردند. این گروه ، بعد از به رسمیت شناخته شدن و روی کار آمدن حزب سوسیالیستی بعث در سوریه و حمایت حافظ اسد، و پس از آن ، بشار اسد، از این حزب ، همواره در تنش و مخالفت با دولت دمشق بوده و دست به شورش های مکرر و اقدامات مسلحانه زده است .
خلاصه ماشینی:
"(برزین ، ١٣٦٥: ٤٤-٤٥) اخوان المسلمین سوریه که هدف خود را استقرار یک نظامی جامع معرفی کرده بود؛ لذا برای حصول به این هدف ، نخست به ارشاد و موعظه مردم و دولت روی آورد، اما در اواخر دهه ١٩٦٠ م گروهی از اعضای جنبش ، این روش را بی نتیجه ارزیابی کرده و جهاد علیه دولت را برگزیدند.
البته گفتنی است که اختلافات بین دولت سوریه و جنبش اخوان المسلمین در این کشور، از زمان روی کار آمدن حزب بعث در این کشور آغاز شده بود، لیکن تحت تأثیر انقلاب اسلامی ایران ، این رویاریی و اختلافات وارد مرحله جدیدتر و شدیدتری شد، و به سمت مبارزات مسلحانه بر ضد دولت سوریه ، سوق پیدا کرد، که هدف آن ، براندازی دولت و ایجاد یک حکومت اسلامی در این کشور بود.
(یزدانی و ابراهیمی و جعفری، ١٣٩١: ٢٦١) بعد از انقلاب اسلامی در ایران و آغاز جنگ عراق با ایران ، نگرانی و دغدغه سلفی های عربستان سعودی، اردن و کویت و شیخ نشین های دیگر خلیج فارس ، ناشی از نفوذ روز افزون جمهوری اسلامی ایران در بین شیعیان لبنان ، و ایجاد محور لبنان - سوریه - ایران (هلال شیعی) موجب شد که آنان اخوان المسلمین سوریه را در خفا، تحریض و تجهیز به شورش علیه حافظ اسد نمایند.
(یزدانی و ابراهیمی و جعفری، ١٣٩١: ٢٦١) در حال حاضر نیز عمده مخلفان رژیم بشار اسد را گروه های اخوان تشکیل می دهند که گروه های تندرو در شهرهای حلب و حماء، به خصوص از طریق شاخه نظامی «جبهه النصره » در تقابل مسلحانه با دولت و مردم سوریه قرار گرفته اند، و مورد حمایت برخی کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای و سازمان های تندرو افراط گرایی همچون القاعده می باشند."