چکیده:
هدف کلی این تحقیق، تحلیل عوامل مؤثر در بکارگیری عملیات کشاورزی حفاظتی توسط بهرهبرداران کشاورز بود. جامعه آماری تحقیق شامل 7931 نفر از کشاورزان شهرستان دیواندره است. با استفاده از نمونهگیری کوکران تعداد 126 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند که برای اعتبار بیشتر یافتهها تعداد 165 پرسشنامه با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای با انتساب متناسب توزیع شد که در نهایت تعداد 150 پرسشنامه تکمیل گردید و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامهای بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد (α>0.7). تجزیه و تحلیل دادهها بهوسیله نرمافزار SPSS win18 انجام شد. نتایج مقایسه میانگینها نشان داد که بین میزان بکارگیری عملیات کشاورزی حفاظتی توسط کشاورزان مورد مطالعه بر اساس شرکت در کلاسهای آموزشی و ترویجی ارتباط معنیداری وجود دارد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین متغیرهای، میزان درآمد، سابقهکار زراعی، مقدار زمینهای کشاورزی، میزان سواد، میزان استفاده از رسانههای ارتباطی، میزان نگرانی از مسایل زیست محیطی، میزان انگیزه جهت شرکت در طرحهای حفاظت از محیط زیست، استفاده از نشریات آموزشی در زمینه کشاورزی، آشنایی و نگرش نسبت به کشاورزی حفاظتی با میزان بکارگیری عملیات کشاورزی حفاظتی توسط آنان رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. همچنین سه متغیر، میزان سواد، سایقه کار زراعی و استفاده از نشریات آموزشی و ترویجی 1/66 درصد از تغییرات واریانس متغیر وابسته بکارگیری عملیات کشاورزی حفاظتی را تبیین نمودند.
خلاصه ماشینی:
نتايج مقايسه ميانگين ها نشان داد که بين ميزان بکارگيري عمليات کشاورزي حفاظتي توسط کشاورزان مورد مطالعه بر اساس شرکت در کلاس هاي آموزشي و ترويجي ارتباط معنيداري وجود دارد.
نتايج تحليل همبستگي نشان داد که بين متغيرهاي، ميزان درآمد، سابقه کار زراعي، مقدار زمين هاي کشاورزي، ميزان سواد، ميزان استفاده از رسانه هاي ارتباطي، ميزان نگراني از مسايل زيست محيطي، ميزان انگيزه جهت شرکت در طرح هاي حفاظت از محيط زيست ، استفاده از نشريات آموزشي در زمينه کشاورزي، آشنايي و نگرش نسبت به کشاورزي حفاظتي با ميزان بکارگيري عمليات کشاورزي حفاظتي توسط آنان رابطه مثبت و معنيداري وجود دارد.
با استفاده فرمول نمونه گيري کوکران و با وارد کردن انحراف معيار متغير وابسته تحقيق (بکارگيري عمليات کشاورزي حفاظتي) تعداد ١٢٦ نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند که براي افزايش اعتبار يافته ها ١٦٥ پرسشنامه با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي (بخش هاي مختلف به عنوان طبقه در نظر گرفته شد و از هر بخش يک دهستان و از هر دهستان يک روستا) با انتساب متناسب توزيع شد.
نتايج تحليل همبستگي نشان داد که بين ميزان درآمد، سابقه کار زراعي، مقدار زمين هاي کشاورزي، ميزان سواد، ميزان استفاده از رسانه هاي ارتباطي، ميزان نگراني از مسايل زيست محيطي، ميزان انگيزه جهت شرکت در طرح هاي حفاظت از محيط زيست ، ميزان استفاده از نشريات آموزشي در زمينه کشاورزي، نگرش و ميزان آشنايي با کشاورزي حفاظتي با ميزان بکارگيري عمليات کشاورزي حفاظتي رابطه مثبت و معنيداري مشاهده شد که يافته هاي Ahmadvand (٢٠٠٨)، Zulfikar Rahman et al (٢٠٠٩) و & Pyrovetsi Daoutopoulus (١٩٩٩)، Fakoya et al (٢٠٠٧) از اين يافته حمايت ميکند.