چکیده:
مطالعات بسیاری تا کنون اثر عواملی نظیر رشد اقتصادی، مصرف انرژی و تجارت خارجی را بر میزان انتشار آلایندههای ناشی از احتراق سوختهای فسیلی، به ویژه دیاکسیدکربن مورد بررسی قرار دادهاند. توسعه مالی یکی دیگر از عواملی است که چنانچه اثر آن توأم با رشد اقتصادی بر میزان انتشار دیاکسیدکربن مورد بررسی قرار گیرد، میتوان شاهد تفاوت معناداری در نتایج تحقیق بود. مطالعه حاضر با به کارگیری یک مدل خودرگرسیون با وقفههای توزیعی (ARDL)، اثر توسعه مالی را بر کیفیت محیطزیست ایران برای دوره زمانی 2007-1973 مورد بررسی قرار داده است. براساس نتایج این تحقیق، ضریب شاخص توسعه مالی با علامت منفی در مدل ظاهر شد که بیانگر رابطه معکوس میزان انتشار دیاکسیدکربن با توسعه مالی است . لذا به ازای سطوح بالاتر توسعه مالی، میتوان انتظار کاهش انتشار دیاکسیدکربن را داشت.
Many studies have investigated the effects of economic growth، energy consumption and foreign trade on the pollutant emissions due to fossil fuels combustion. The consideration of financial development together with economic growth results in significant differences among findings. This paper examines the effects of financial development on environmental quality of Iran during 1973-2007 using an ARDL (Auto Regressive Distributed Lags) model. According to the results، the negative coefficient for financial development index shows the adverse effect of financial development on carbon dioxide (CO2) emissions. Therefore، it is expected that increasing financial development will reduce the CO2 emissions.
خلاصه ماشینی:
"روابط پویای بین رشد اقتصادی، تجارت خارجی و مشصرف انرژی / / سرمایه گذاری / / / توضیح شکل : از آنجا که جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی مصرف انرژی مستقیم خارجی و مصرف انرژی در کشورهای / در حال توسعه ، توأم با انتشار آلایندههای رشد اقتصادی / / زیست محیطی است ، لذا رشد اقتصادی تحقق یافته به واسطه این دو عامل ، منجر به تخریب بیشتر محیط زیست خواهد شد.
بر این اساس بسیاری از مطالعات انجام شده که از آن جمله میتوان به مطالعه انتل و هیدبرینک (١٩٩٥ ,Antle&Heidebrink)، گروسمن و کراگر (١٩٩٥ ,Krueger&Grossman )، سلدن و سونگ (١٩٩٤ ,Song &Selden ) و همچنین شافیک (١٩٩٤ ,Shafik) اشاره کرد، نشان میدهند که کاهش تخریب های زیست محیطی ناشی از رشد اقتصادی به وسیله سیاست گذاریهای مناسب ، امری ممکن است .
Tamazian et al) ، ارتباط بین توسعه مالی، رشد اقتصادی و کیفیت محیط زیست را در کشورهای آمریکا، ژاپن ، برزیل ، هند و روسیه به عنوان کشورهای دارای سهم بالا در انتشار CO٢ مورد بررسی قرار داده و بیان میکنند که سطوح بالاتر رشد اقتصادی و توسعه مالی در این کشورها تخریب محیط زیست را کاهش میدهد.
Shahbaz et al) بیان میکنند از آنجا که توسعه مالی با سایر عوامل اثرگذار بر انتشار کربن از قبیل رشد اقتصادی و تجارت خارجی رابطه دارد، لذا سایر مطالعاتی که اثر این عوامل را بر کیفیت محیط زیست کشور پاکستان بدون لحاظ عامل توسعه مالی بررسی کردهاند، در برآورد ضرایب دچار بزرگنمایی هستند.
Tamazian et al) و جلیل و فریدون (٢٠١١ ,Jalil&Feridun) از یک مدل تک معادله ای چند متغیره جهت بررسی اثر توسعه مالی، رشد اقتصادی، مصرف انرژی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر کیفیت محیط زیست استفاده شده است ."