چکیده:
هدف این مقاله شناخت اثرات خلاقیت بر تصمیم گیری های راهبردی با هدف بهبود بخشی روش های تصمیم گیری در سطوح راهبردی سازمان ها است . نوع تحقیق ،توصیفی همبستگی است . تحقیق دارای یک فرضیه است که با حجم نمونه سی نفر در یک سازمان نظامی مطابق آماره کای دو و ضریب همبستگی آزمون شد. به هر حال ، خلاقیت های تصمیم گیرندگان زیر بنای پویایی های تصمیم گیری و اجرا است ، بنابراین ، موفقیت و اثر بخشسی تصمیم گیری راهبردی در ارتباط بالا به توانایی های رفتاری و شهودی تصمیم گیرندگان به ویژه میزان خلاقیت و ابداع راهکارها دارد.
خلاصه ماشینی:
از میان انواع تصمیم ها، تصمیم گیری راهبردی از مهم ترین آنها به شمار می رود، زیرا این گونه تصمیم ها متوجه آینده و هدف های عالی سازمان است و به دلیل بلند مدت بودن در شرایط عدم اطمینان و با اطلاعات نامطمئن اتخاذ می شوند.
تصمیم گیری راهبردی :این نوع تصمیم ، تصمیم گیری مدیران سطوح بالا برای آینده و هدف های عالی سازمان است که به دلیل بلند مدت بودن در شرایط عدم اطمینان انجام و نتایج آن سازمان را هدفمند و در کلیه ابعاد جهت دار می کند، این نوع تصمیم گیری به صورت اختیاری و غیر مستمر انجام و تصمیم های گرفته شده اغلب تازه ، پیچیده ، گسترده و دارای متغیرهای کنترل نشده بوده و تحت تأثیر پیچیدگی ، درجه رسمیت ، سطح و درجه تمرکز سازمان قرار دارند[٩].
تصمیم گیری راهبردی و شیوه های آن : همان گونه که در بالا بیان شد تصمیم ها بر اساس منافع و اهداف به چهار نوع راهبردی، تاکتیکی، تکنیکی و اجرائی تقسیم می شوند که هر یک به شرح زیر تعریف شده اند: تصمیم های راهبردی: تصمیم های مدیران سطوح بالا که جهت آن متوجه آینده و هدف های عالی سازمان است ، به دلیل بلند مدت بودن در شرایط عدم اطمینان اتخاذ و سازمان را هدفمند و در کلیه ابعاد جهت دار می کند، به صورت اختیاری و غیر مستمر اتخاذ و اغلب تازه ، پیچیده ، گسترده ودارای متغیرهای کنترل نشده بوده و تحت تأثیر پیچیدگی ، درجه رسمیت ، سطح و درجه تمرکز سازمان قرار دارند[٩].