چکیده:
این تحقیق با هدف تعیین نقش تلویزیون به عنوان یک رسانه فراگیر جمعی در ترغیب خانوادههایی که در سال 1389 در واحد فراهمآوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به اهدای اعضای عزیزشان رضایت دادند میباشد تا نشان دهد که آیا تلویزیون توانسته در زمینه گسترش فرهنگ اهدای عضو موثر باشد یا خیر؟ مهمترین نظریههای مرتبط با این تحقیق نظریههای کاشت، کارکرد رسانهها، اشاعه نوآوری و استفاده و رضامندی است. در این تحقیق بنا به ماهیت موضوع، اهداف پژوهش، سوالها و وسعت امکانات اجرایی از روش پیمایشی استفاده شده است جامعه آماری آن خانوادههای اهداکننده سال 1389 واحد فراهمآوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که نزدیک به 60 نفر هستند، میباشند که محقق به 53 نفر آنها دسترسی پیدا کرده است. مهمترین نتایج تحقیق حاکی از آن است که: - بیشترین پاسخگویان معتقد هستند که تلویزیون نتوانسته است اطلاعات دقیقی را در اختیار آنها قراردهد تا بتوانند مرگ مغزی را از کما تفکیک نمایند. - از دیدگاه پاسخگویان تلویزیون میتواند بیشترین نقش را در ترغیب افراد به اهدا عضو داشته باشد. - پخش برنامههای مستند و نشان دادن خانوادههای اهداکننده و گیرنده عضو، بیشترین نقش را در ترغیب اهداکنندهها داشته است.
خلاصه ماشینی:
"مسئله اصلی در این پژوهش این می باشد که تلویزیون به عنوان یکی از پرمخاطب ترین و موثرترین وسایل ارتباط جمعی به چه میزان توانسته که خانواده ها را در خصوص رضایت به اهدای اعضای عزیزشان که دچار مرگ مغزی شده بودند ترغیب نماید و به تصمیم گیری آنها در این زمینه یاری رساند؟ سالیانه ٢٥ درصد از بیمارانی که در انتظار پیوند اعضا در کشورمان هستند به دلیل پیدا نشدن عضو جان خود را از دست می دهند و این در حالی است که اگر ٢٠ درصد از افراد مرگ مغزی کشورمان اعضای خود را اهدا کنند تمامی بیماران در انتظار پیوند نیازشان تامین می شود.
در حالی که آگاه سازی از رسالت ها و وظایف وسایل ارتباط جمعی به شمار میرود و تحلیل علی پدیده های خبری و آگاه سازی انسان ها از این علل ، میتواند موجبات تغییر در جهان بینی آنها را با تشریح داده های موجود پیرامون فراهم سازد،٧٠% از خانواده های اهداکننده ابراز کرده اند، آشناشدن آنها با مقوله اهدای عضو از طریق رسانه های جمعی نبوده است و میزان آگاه سازی رادیو و مطبوعات در زمینه موضوع اهدای عضو از دیدگاه پاسخ دهندگان بسیار کم ارزیابی شده است و از سویی دیگر نتایج کسب شده از تحقیق پیش رو حاکی از آن است که میزان آگاه سازی تلویزیون در خصوص مقوله مرگ مغزی بسیار کم بوده و بیشترین نقش را در این زمینه پرسنل بیمارستان داشته اند."