چکیده:
شرایط نامطلوب خانواده میتواند برای بزهکاری مساعد باشد، پس به همان نسبت وجود شرایط مطلوب در خانواده رشد ذهنی، عاطفی، روانی و اجتماعی نوجوان را امکان پذیر ساخته ، مهمترین گام در پیشگیری از بزهکاری است . هدف مطالعه بررسی عوامل خانوادگی موثر در گرایش نوجوانان ١٨-١٢ ساله به بزهکاری در کانون اصلاح و تربیت شهرستان گرگان است . روش این پژوهش مطالعه ای توصیفی – تحلیلی از نوع مقطعی است ، مطالعه بصورت پیمایشی و تکنیک پرسشنامه بر روی ٥٨ نفر از کلیه بزهکاران نوجوان مستقر در کانون اصلاح و تربیت شهرستان گرگان انجام گرفته است . یافته های تحقیق نشان میدهد از میان شش متغیر واردشده در پژوهش ، متغیر گسیختگی خانواده نوجوان با ضریب ٠.٤٥٤، تاثیر اصلی و نقش اساسی را در بزهکاری نوجوانان دارد. این متغیر به تنهایی توانسته ٠.٣٠ درصد از واریانس متغیر گرایش به بزهکاری نوجوانان را پیش بینی نماید. بررسی نشان داد که عوامل خانوادگی در گرایش نوجوانان به بزهکاری به شکل زیر تاثیرگذار بود. از میان عوامل خانوادگی: گسیختگی خانواده ، روابط اعضای خانواده ، کنترل و نظارت والدین ، باورها و اعتقادات مذهبی خانواده و انحراف یکی از اعضاء خانواده با گرایش نوجوانان به بزهکاری رابطه معناداری دارند، اما میان سختگیری والدین و احساس طردشدن از سوی خانواده با گرایش نوجوانان به بزهکاری رابطه معنا داری مشاهده نشد.
خلاصه ماشینی:
"٤. حسینی و یکه کار مقایسه ٥٠ نفر دختران کانون اصلاح و تربیت شهر تهران با ٥٠ نفر گروه غیر بزهکار، ١٣٩٠ بزهکاری دختران نوجوانان شهر تهران دلبستگی خانوادگی، کنترل و نظارت والدین ، پایگاه اقتصادی– اجتماعی ، وجود سابقه انحراف در والدین و اعتقادات والدین یافته های پژوهش نشان داد که بین دو گروه مورد بررسی از نظر میزان دلبستگی والد- فرزندی، کنترل و نظارت والدین و وجود سابقه انحراف در والدین تفاوت معناداری وجود دارد ، اما در زمینه مراقبت و اعتقاد والدین تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد.
001 جدول ٥ : نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین متغیرهای مستقل (گسیختگی خانوادگی، باورها و اعتقادات مذهبی، کنترل و نظارت والدین ، سختگیری والدین ، طرد نوجوان از طرف خانواده و روابط اعضای خانواده ) با متغیر وابسته ( گرایش به بزهکاری ) سطح معنی داری Sig ضریب پیرسون متغیر وابسته متغیرهای مستقل 0.
ایوان نای معتقد است که مهمترین عامل رفتار بزهکارانه ، ناکافی بودن کنترل اجتماعی است ، و میگوید؛ خانواده مهمترین منبع کنترل اجتماعی برای نوجوانان است و از طریق کنترل های مستقیم (تشویق و تنبیه ) و درونی شده (ضمیر خودآگاه ) در همنوایی اعضای خود با هنجارهای جامعه نقش بسزایی دارد و هرچه روابط بین اعضای خانواده بهتر باشد احتمال بروز فعالیت های بزهکارانه کمتر است .
براساس این تئوری بین فردگرایی و افزایش بزهکاری رابطه وجود دارد یعنی اگر همبستگی اجتماعی در اثر از هم گسیختگی و انفکاک بین اعضای خانواده ضعیف شود و اعضاء خانواده خوب جامعه پذیر نشده باشند، نمیتوانند خود را همراه و همساز با اعتقادات و اخلاقیات و عقاید و قواعد پذیرفته شده جامعه بنماید و احتمال اینکه دچار بزهکاری شوند بسیار است ."