چکیده:
امروزه با نفوذ شبکه های اجتماعی مبتنی بـر اینترنـت در زنـدگی انسـان هـا، بسـیاری از جنبه های زندگی بشر تحت تاثیر قرار گرفته است . ایـن شـبکه هـا عـلاوه بـر بـه وجـود آوردن فرصت هایی که قبلا وجود نداشته اند، تهدیدات و مشکلات فراوانی را بر علیه کاربران خود نیز به وجود آورده اند؛ به گونه ای که این تهدیدات از طرفی به واسطه ی سایر کاربران این شـبکه هـا و از طرف دیگر، از جانب دولت ها و نهادهای وابسته به دولت های متخاصم بـر کـاربران تحمیـل میشوند. بدین ترتیب ، گستردگی کاربری از شبکه های اجتماعی مبتنی بر فضای مجـازی نبایـد ما را از بررسی تهدیدات بالقوه ی این گونه فضاها غافـل گردانـد. بنـابراین ، مقالـه ی حاضـر بـه شناسایی و اولویت بندی این تهدیدات در عرصه ی امنیت ملی پرداخته است . این مقاله با بررسی ادبیات و پیشینه ی تحقیق و شناسایی انـواع تهدیـداتی کـه از سـوی دولت ها و نهادهای وابسته به دولت های متخاصم بر کاربران تحمیل میشوند، ایـن تهدیـدات و معیارهای ارزیابی آنها را از نظر خبرگان با استفاده از تکنیک AHP اولویت بندی کرده اسـت . بعد از این مرحله ، با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی، تهدیـدات را بـا توجـه بـه معیارهـا اولویت بندی نمودیم . نتایج نشان داد که اهمیت معیارهای انتخاب تهدیدات بـه صـورت پیچیـدگی تهدیـد بـا رتبه ی اول ، سرعت شیوع تهدید با رتبه ی دوم ، مدت تهدید با رتبه ی سوم و وسعت و دامنـه ی تهدید با رتبه ی چهارم میباشد. تهدیدات نیـز بـه ترتیـب اهمیـت عبـارت انـد از آشـوب هـای خیابانی، اختلافات قومی و منطقه ای، ترور فرهنگی، شـایعه پراکنـی، رصـد اطلاعـاتی جامعـه و ویروس پراکنی. در پایان پیشـنهادهـایی بـرای سیاسـت گـذاران حـوزه ی فنـاوری اطلاعـات و ارتباطات کشور ارائه گردید.
خلاصه ماشینی:
"این امر نقطـه ای حسـاس و کلیـدی در ادامه ی حیات هر دولت و حکومتی میتواند باشد، چراکه تشکیل جنبش های اجتماعی نـوین کـه با استفاده و محوریت رسانه های اجتماعی نوین شکل میگیرنـد، مـیتواننـد بـا جهـت دهـی بسـیار بیرحمانه باشند؛ و از آنجاییکه قدرت نفوذ و پراکندگی سریع اطلاعـات و شـایعات در ایـن گونـه جنبش ها به سرعت امکان پذیر است ؛ از این رو، احتمال ایجاد نارضایتیها، اغتشاشات و در حد نهـایی خود مبارزات سیاسی را در جامعه بالا ببرد.
75 پیشنهادها با توجه به تهدیدات مطرح شده و اولویـت آنهـا و بـا توجـه بـه مطالـب مطـرح شـده در پژوهش حاضر، پیشنهادهای زیر را میتوان به سیاسـت گـذاران حـوزه ی فنـاوری اطلاعـات و ارتباطات کشور برای مدیریت فضای شبکه های اجتماعی نمود: ١) رصد اطلاعاتی فضای شبکه های اجتماعی به منظور درک بهتر کاربران ایرانی و حتـی کاربران کشورهای دوست و یا دشمن با استفاده از ابزارهای داده کاوی؛ ٢) استفاده از شبکه های اجتماعی به منظور ترویج آرمان های انقـلاب و حفـظ و تحکـیم دستاوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران ؛ ٣) استفاده از شبکه های اجتماعی در جهت حل اختلافات فرقه ای، مذهبی و قومی؛ ٤) استفاده از شبکه های اجتماعی در جهت برقراری ارتباط مستمر با مخاطبان کشورهای دوست و یا دشمن ؛ ٥) جایگزینی شبکه های اجتماعی بومی همسو با ارزش ها و فرهنگ ملی؛ ٦) شفاف سازی اطلاعات در شـبکه هـای اجتمـاعی و هوشـیار بـودن بـه منظـور پخـش شایعات ؛ ٧) آموزش و ارتقای فرهنگ استفاده از شبکه های اجتمـاعی بـه کـاربران (بـا توجـه بـه اکثریت قشر جوان این شبکه ها، بهتر است این آموزش در سیستم دانشگاهی و اواخر دوره ی متوسطه انجام شود)."