چکیده:
اصل حسن نیت ابتدا در حقوق رومی ژرمنی ظهور و توسعه یافته است و از آنجا وارد ادبیات حقوقی در کشور ما گردیده است . حسن نیت در نظام رومی ژرمنی دارای دو مفهوم مستقل است : حسن نیت به مفهوم تصور خلاف واقع معفو و قابل حمایت و حسن نیت به مفهوم درستی و صداقت در انعقاد، اجرا و تفسیر قرارداد. به تبع این دو مفهوم ، دو بعد حمایتی و الزامی اصل حسن نیت وجود دارد که هر بعد، ناظر به یک مفهوم حسن نیت است . بررسی انطباق اصل حسن نیت با فقه امامیه و اصطیاد قاعده فقهی حسن نیت ، نیازمند پاسخ به سوالات متعددی است که این پژوهش صرفا به یکی از آن ها پاسخ میدهد. از جمله سوالات این است که آیا مصادیق معارض با اصل حسن نیت در فقه وجود دارد؟ برخی مساله مسوولیت پزشک در فقه امامیه را از مصادیق معارض اصل حسن نیت دانسته اند. در این پژوهش با تبیین اصل حسن نیت و مسوولیت پزشک ، ثابت شد مسوولیت پزشک در فقه امامیه تنافی با اصل حسن نیت ندارد. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که در روابط پزشک و بیمار به صرف این که فقدان سوء نیت پزشک ثابت شد، تعهد حسن نیت پزشک محقق نشده است . علاوه بر بحث فقهی، تغییرات تقنینی اخیر در این حوزه نیز مورد بررسی قرار گرفته است .
The principle of good faith is made and developed in civil law (Roman Germanic) and then entered in legal literature in our country. Good faith in in civil law system has two independent concepts: The first concept of Good faith is False and supportable belief. The second concept is honesty in fact in the conclusion, execution and interpretation of the contract. As a result of these two concepts, there are two aspects of good faith, protection and required aspects of principle of good faith. Verify compliance with the principle of good faith and Shiite jurisprudence and make a principle of good faith in Shiite jurisprudence requires a response to several questions. (This study only answers to one question). The question is whether we have an instance which is in conflict with the principle of good faith in the Shiite jurisprudence? Some lawyers believe that liability of physician is the examples in Shiite jurisprudence which is not comply with the principle of good faith. In this paper, the principle of good faith and liability of physician explained and proved that liability of physician in Shiite jurisprudence is not contrary to the principle of good faith.
خلاصه ماشینی:
") این عبارت ابن ادریس را اگر با آنچه در حقوق رومی ژرمنی تحت عنوان اصل حسن نیت مطرح میشود، تطبیق دهیم باید بگوییم : وظیفه پزشک در طبابت این است که به تعهدات ایجابی و سلبی حسن نیت متعهد باشد و اگر این تعهد را انجام داد، تلف و نقص مستند به او نیست (حسب مورد به نقص علم پزشکی یا به وضعیت خاص بیمار یا قصور بیمار در رجوع به موقع یا ...
) ٣-٣- اخذ برائت و اصل حسن نیت اگر بیمار، پزشک را پیش از اقدام به درمان ابراء کند درباره تأثیر برائت در سقوط ضمان طبیب دو نظریه مطرح شده است : گروهی معتقدند اخذ برائت قبل از معالجه و به وجودآمدن «موجب ضمان » در واقع اسقاط حق قبل از ثبوت آن و از مصادیق اسقاط «ما لم یجب » است و بنابراین ابراء پزشک قبل از درمان در سقوط مسؤولیت وی مؤثر نیست ، (نجفی، ١٣٧٦ ش .
ماده ٤٩٥ قانون مذکور مقرر میدارد: «هرگاه پزشک در معالجاتی که انجام میدهد موجب تلف یا صدمه بدنی گردد، ضامن دیه است مگر آنکه عمل او مطابق مقررات پزشکی و موازین فنی باشد یا این که قبل از معالجه برائت گرفته باشد و مرتکب تقصیری هم نشود و چنانچه اخذ برائت از مریض به دلیل نابالغ یا مجنون بودن او، معتبر نباشد و یا تحصیل برائت از او به دلیل بیهوشی و مانند آن ممکن نگردد، برائت از ولی مریض تحصیل میشود."