چکیده:
برقراری ارتباط با دانش آموختگان به منظور بهرهگیـری از تواناییهـای بـالقوه و حمایتهـای وفادارانـه آنهـا همواره مورد توجه سیاستگذاران و برنامه ریزان نظامهای آموزشعالی بوده است . دانشگاه آزاد اسلامی نیـز با تاسیس کانونهای دانش آموختگان در این خصوص گامهایی برداشته اسـت . در ایـن پـژوهش وضـعیت موجود ارتباط دانشگاه و دانش آموختگان در دانشگاه آزاد اسلامی به شیوه کیفی مطالعه شده است . جامعـه آماری تحقیق ٨٦٥ نفر از دانشجویان دکترای تخصصی واحد علوم و تحقیقات تهران بودنـد کـه بـا روش نمونه گیری تصادفی و بر مبنای روش اشباع داده ها ٦٥ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمـع آوری اطلاعات مصاحبه نیمه ساختار یافته بود و اطلاعات به دست آمده از راه مصاحبه بـا روش تحلیـل محتـوا تلخیص ، کدگذاری و دسته بندی شـد. نتـایج تحقیـق نشـان داد کـه دانشـگاه آزاد اسـلامی در خصـوص برقراری ارتباط با دانش آموختگان وضعیت مناسبی ندارد و برقراری ارتبـاط و تمایـل بـه مشـارکت اغلـب به صورت یکطرفه و از جانب دانش آموختگان بـوده اسـت . نقـاط ضـعف دانشـگاه در برقـراری ارتبـاط بـا دانش آموختگان در سه بعد محیطی، زمینه ای و کنشگران انسانی دسته بندی شدهاند.
خلاصه ماشینی:
"سؤال اصلی پژوهش این بود که وضـعیت موجـود ارتبـاط بـا دانش آموختگان در دانشگاه آزاد اسلامی به چه صورت است ؟ بنا بر آمارهای منتشر شده درخصوص وضعیت آموزشعـالی ایـران در سـال تحصـیلی ١٣٩٢-١٣٩١، جمعا ٧١٦٠٩٦ نفر از کل دانشگاههای کشور دانش آموخته شدهاند که از این تعداد سهم دانش آموختگـان دانشگاههای غیردولتی ٣٢٨٧٩٠ نفر بوده و ٤٥/٩ درصد آمار کل دانش آموختگان را بـه خـود اختصـاص داده است (٢٠١٣ ,Planning in Higher Education &Institute of Research ).
١. ضعفهای مرتبط با مداخلات عاملان انسانی و کنشگران در سطح دانشگاه که به دو صـورت اسـت : اول، عدم شکل گیری ارتباط دانشگاه و دانش آموختگان در زمان دانشجویی که اغلب مصـاحبه شـوندگان (٣٠/٥٦ درصد) مشکلاتی چون بیتوجهی کنشـگران دانشـگاه (مـدیران منـاطق دانشـگاهی ، رئیسـان و مدیران واحـدها و مراکـز و کارکنـان) بـه دانشـجو و نیازهـای تربیتـی او و عـدم تـدارک تجربـه مثبـت دانشجویی ، وجود تعریف و تصور غلط از مفهوم و جایگاه دانشجو، اعمـال سیاسـتهای غلـط در بعضـی از رشته های تحصیلی و بـرآورده نشـدن انتظـارات دانـش آموختـه در دوران دانشـجویی ، هدفمنـد نبـودن و بیبرنامگی انجمنهای علمی و فراهم نشـدن زمینـه مشـارکت دانشـجویان بـه دلیـل بـالا بـودن جحـم فعالیتهای آموزشی را از جمله دلایلی میدانند که موجب عدم شـکل گیـری ارتبـاط در دوران دانشـجویی میشود و به نظر آنها همین عوامل بر کاهش ارتبـاط، تعهـد، مشـارکت و عضـویت دانـش آموختگـان در کانونها نیز مؤثر بوده است ."