چکیده:
چکیدهشکلگیری رژیم صهیونیستی در 15 مه 1948 در قلب خاورمیانه، موجد بحرانها، کشمکشها و جنگهای طولانی و طاقتفرسایی در این منطقه بود که اکنون با گذشت نزدیک به شصت سال از حضور اشغالگرانه آن در سرزمین مقدس فلسطین همچنان میتوان سایه آن را بر بسیاری از بحرانهای منطقهای و حتی فرامنطقهای مشاهده کرد.در این مقطع زمانی شصت ساله، رژیم صهیونیستی برای تداوم حیات خود و پیگیری اهداف توسعهطلبانه خود در ابعاد نظامی، امنیتی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، تبلیغاتی، فکری، فرهنگی، عمرانی و... راهبردها و طرحهایی را در پیش گرفته است که بررسی این راهبردها فهم شایان توجهی را در تبیین رفتارشناختی و آیندهپژوهی این رژیم به همراه دارد.در این مقاله سعی شده است تا راهبردهای رژیم صهیونیستی از زمان شکلگیری تا حال بررسی شود و در این راستا، ابتدا اهداف اساسی راهبرد اسرائیل و سپس تحولاتی که این رژیم را وادار به تغییر راهبرد و تجدیدنظر در برخی اهدافش میکند، تشریح میشود و در نهایت راهبرد اخیر این رژیم که پس از جنگ 33 روزه دچار تغییرات جدی شد و فصل جدیدی را برای تدوین راهبرد نوین در منطقه خاورمیانه گشود، بیان میشود.
خلاصه ماشینی:
"امروز از جمله اهداف راهبردی اسرائیل، احیای هیبت و قدرت نظامی است تا جنگی موفقیتآمیز را ضد تروریسم که به زعم این رژیم، حزبالله لبنان و جنبش حماس و جهاد اسلامی در فلسطین نماینده آن هستند، راه بیندازد و خود را به عنوان عنصری گریزناپذیر برای بسط و تثبیت سیطره غرب و مشخصا امریکا در شرق بر آنها تحمیل کند.
3. مرحله گسترش نفوذ و تلاش برای تشکیل اسرائیل بزرگ این رژیم با استفاده از تحولات بینالمللی و شرایط خاص پس از جنگ سرد و امضای توافق صلح با سه کشور عربی، شروع به نفوذ به سمت غرب جهان عرب و کشورهای حاشیه خلیج [فارس] کرد و به بهانه تأسیس دفتر تماس با این کشورها روابط اقتصادی و سیاسی برقرار ساخت و تفکر «اسرائیل، دشمن است» را میان جمعی از کشورهای عربی از بین برد.
از آنجا که اصول کلی برای طراحی راهبرد مبتنی بر سه رکن اهداف، امکانات و خطرها و ترکیب آنها برای خلق طرح و نقشه است، اسرائیل برای استفاده از امکانات به منظور دفع خطرها و تحقق اهداف، مجبور است با تجدید نظر در اهداف خود و براساس تجربه بیست سال گذشته خود، طرحی وضع کند که اندکی از حجم خطرهای موجود، مادامی که فراتر از قدرت و توانمندیهای این رژیم است، بکاهد.
ادامه سیاست جلوگیری یا کنترل برنامه تسلیحاتی دشمن و دستیابی آن به سلاحهای جدید و حفظ قدرت بازدارندگی هستهای و استفاده از آن در شرایط اضطرار مهمترین نقاط ضعف راهبرد جدید اسرائیل و نقاط قوت آن برای دشمنانش عبارتاند از: ـ از دست رفتن انحصار در تصمیمگیری برای جنگ به طور کامل پس از سال 1973؛ ـ تزلزل در نظریه استفاده از سلاح سرنوشتساز و تعیینکننده، زیرا نیروهای هوایی نمیتوانند اهداف مورد نظر را تحقق بخشند و نیروی زمینی نیز در مقابل حجم خسارتها ایمن نیست."