خلاصه ماشینی:
"هرچند روسیه براساس منطق معادلات سیاست بینالملل و دامنه قدرت خود نمیتوانسته است در پرونده هستهای ایران رفتاری کاملا مستقل از روندهای مسلط در نظام بینالملل، به ویژه ملاحظات هژمون آن یعنی امریکا داشته باشد و Sergey Ryabkov / Сергей Рябков از سوی دیگر، همراستایی آن با واشنگتن برای کسب منفعت بیشتر انتخابی کاملا منطقی است، به نظر میرسد وابسته شدن زیاد بازی آن به متغیر «امریکا» اولا، در غالب موارد بر «واقعیات» استوار نبوده و ثانیا، با اصول کلی سیاست خارجی مسکو همخوانی نداشته است.
البته باید به این مسئله نیز اشاره کرد که بسیاری در روسیه تهدیدهای فزاینده پیرامون ایران، از جمله جنگ هشت ساله عراق علیه ایران و حمایتهای منطقهای Dmitriy Peskov / Дмитрий Песков و غرب از بغداد، جنگ افغانستان و عراق و محصور شدن ایران در میان نیروها و پایگاههای نظامی امریکا و تهدیدهای فزاینده در باب اقدام نظامی علیه تأسیسات هستهای آن را سبب سوق تهران به ساخت بمب اتم میدانند و معتقدند استمرار این تهدیدها و فشارها میتواند ایران را برای دستیابی به بمب اتم مصممتر کند.
(Primakov, 2012b) شایان ذکر است که به دنبال تشدید فضا درباره ایران در سال 2012، مسکو با هدف حفظ آمادگی خود برای مهار پیامدهای حمله احتمالی به ایران، برخی اقدامات را در دستور کار قرار داد که از آن جمله میتوان به تأسیس مرکز مطالعات خاورمیانه در وزارت دفاع روسیه در فوریه این سال از جمله برای بررسی تنشها پیرامون ایران (In Situation around Iran …, 2012)، برگزاری رزمایشهای نظامی در قفقاز جنوبی از جمله «قفقاز 2012» و «همکاری 2012» Aleksandr Lukashevich / Александр Лукашевич Nikolay Patrushev / Николай Патрушев Yevgeniy Primakov / Евгений Примаков اشاره کرد که از واقعی بودن نگرانی روسیه در این زمینه حکایت دارد ."