چکیده:
پژوهش حاضر با هدف رابطهء بین کمرویی و مهارتهای ارتباطی،مقایسه این دو سازه در دو جنس و مقایسه سطح مهارتهای ارتباطی افراد کمرو و عادی شکل گرفت.115 دختر و 69 پسر از دانشجویان دانشگاه شیراز به سؤالهای آزمون تجدید نظر شده مهارتهای ارتباطی(کوئین دام،2004)و مقیاس کمرویی(چیک و باس،1981) پاسخ دادند.یافتهها یک همبستگی منفی معنادار بین مهارتهای ارتباطی و کمرویی نشان دادند(0001/0> P و 35/0-- r ).تفاوت بین دو جنس در مقیاس کمرویی معنادار بود(02/0> P و3/2-- t )، بدین معنا که دختران کمروتر از پسران بودند،اما در مهارتهای ارتباطی معنادار نبود.مقایسه تفاوتهای مهارتهای ارتباطی در گروه کمرو و عادی نیز معنادار بود(0001/0> P ،25/4- t ).
خلاصه ماشینی:
"به دلیل اهمیت و ضرورت مهارتهای ارتباطی در تعاملهای بین فردی به عنوان کلید موفقیت در این تعاملها و نیز با توجه به اینکه هرگونه نارسایی و نابهنجاری در رفتار اجتماعی،منجر به بروز مشکلاتی در عملکرد فرد خواهد شد،پژوهش حاضر با در نظر گرفتن دو سازهء مهم اجتماعی-روانشناختی(کمرویی و مهارتهای ارتباطی)و با هدف بررسی قابلیت پیشبینی کمرویی براساس مهارتهای ارتباطی و مقایسهءاین دو متغیر در بین دختران و پسران دانشجو صورت گرفته است.
جدول 2:نتایج واریانس تحلیل رگرسیون جهت پیشبینی کمرویی برالسل مهارتهای ارتباطی (به تصویر صفحه مراجعه شود) برای پاسخگویی به این سؤال که آیا بین افراد کمرو و عادی در زمینه مهارتهای ارتباطی تفاوت وجود دارد، ابتدا براساس نمرههای آزمودنیها در مقیاس کمرویی، 61 نفر(به طور تقریبی برابر با 33 درصد)از آزمودنیهایی که بالاترین نمرهها را کسب کرده بودند،به عنوان گروه کمرو و 61 نفر از افرادی که پایینترین نمرهها را کسب کرده بودند،به عنوان گروه عادی انتخاب شدند.
نتایج این مقایسه در جدول 3 به طور خلاصه ارائه شدهاند جدول 3:مقایسهء افراد کمرو و عادی در مهارتهای ارتباطی و ابعاد آن (به تصویر صفحه مراجعه شود) برای مقایسه دختران و پسران در زمینه کمرویی و مهارتهای ارتباطی نتایج نشان دادند که تفاوت بین میانگین نمرههای دو گروه دختران و پسران در متغیر کمرویی معنادار است(02/0> P ،3/2-- t ).
از آنجایی که کمرویی مشکلی است که به طور معمول در روابط بین فردی و اجتماعی بروز میکند، بنا بر این به نظر میرسد که افراد کمرو برای ابراز وجود و همچنین برقراری رابطهای مؤثر،از این مهارت بیبهره هستند."