چکیده:
نفقه در لغت به معنای خروج و مستهلک شدن است، و در اصطلاح به تمام نیازمندیهای متعارف زن که متناسب با وضعیت وی طبق مبانی شرعی تعیین شده است اطلاق میگردد؛ نفقه زوجه در ازدواج دائم در حقوق ایران و اسلام بر عهده شوهر است. تأمین هزینه خانواده از جمله کلیه مخارج شخصی زوجه دائم بر عهده شوهر است و زوجه در این زمینه هیچگونه تعهد یا مسئولیتی نخواهد داشت هرچند زوجه از ثروت فراوانی برخوردار باشد. این حکم در حقوق ایران بدون تردید اعمال میگردد و در حقوق اسلام مستندات این حکم آیات قرآن و اخبار و روایات موثق واصله در این زمینه است.
خلاصه ماشینی:
comنویسنده مسئول: محبوبه عسکری بدویی"/> چکیده نفقه در لغت به معنای خروج و مستهلک شدن است، و در اصطلاح به تمام نیازمندیهای متعارف زن که متناسب با وضعیت وی طبق مبانی شرعی تعیین شده است اطلاق میگردد؛ نفقه زوجه در ازدواج دائم در حقوق ایران و اسلام بر عهده شوهر است.
ب) نفقه در اصطلاح فقه فقهای امامیه معمولا نفقه زوجه را به معنای «غذا، لباس، مسکن» گرفته(دهخدا، 1347: 122) و گفتهاند: «نفقه زن دائمی واجب است، چنانچه میتوان از آنان برداشت کرد که نیازمندیهای زن که از دیدگاه آنان محصور است نفقه نامیده میشود و نفقه زن دائمی را واجب دانستهاند به شرط آنکه نسبت به شوهر در هر زمان و مکانی که کامجویی روا است به طور کامل تمکین کند، بنابراین زن نابالغ، ناشزه، و زنی که خود را برای تمکین به شوهر عرضه نکرده است حق نفقه ندارد، و نیز متعقدند که اموال، با دادن آن از طرف زوج به زوجه به عنوان نفقه به ملکیت او در میآید و به عهده صاحب فرزند(پدر) است خوراک و پوشاک مادر را به حد متعارف و شایسته بپردازد.
ج) نفقه از نظر قانون مدنی در اصطلاح حقوق مدنی عبارت است از «صرف هزینه خوراک و پوشاک و مسکن، اثاثیه خانه و خادم در حدود متناسب عرفی با وضع زوجه»(امامی،1368: 143).
روایات زیادی بر وجوب نفقه زوجه دلالت میکند از جمله چند روایت اول که از پیامبر گرامی اسلام(ص) نقل شده است و مورد استناد فقهای امامیه و عامه میباشد.