چکیده:
یکی از دغدغه های اصلی مدیران، تصمیم گیری درباره میزان نگهداشت وجه نقدی است که برای انجام فعالیت های شرکت مورد نیاز است. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر انحراف وجه نقد از سطح بهینه بر بازده انباشته آتی غیرعادی شرکت پرداخته است. بدین منظور نمونه ای شامل 71 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1387 تا 1391 انتخاب و برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش حداقل مربعات تعمیم یافته و شیوه داده های ترکیبی استفاده گردید. نتایج حاصل از برآورد الگو های پژوهش، حاکی از آن است که قدر مطلق انحراف وجه نقد از سطح بهینه بر بازده انباشته آتی غیرعادی سهام، تاثیر منفی ندارد. همچنین انحراف منفی وجه نقد از سطح بهینه و بازده انباشته آتی غیرعادی سهام دارای رابطه معناداری نمی باشد و انحراف مثبت وجه نقد از سطح بهینه بر بازده انباشته آتی غیرعادی سهام دارای تاثیر منفی نمی باشد.
The optimum level of cash holdings in a company is the main issue of interest of managers in the recent years. This research concentrates on the effects of deviation from optimum level of cash holding on the future accumulated abnormal stock returns. In this study a sample of 71 companies from Tehran Stock Exchange for the period of 2008 to 2013 was selected. To test the hypotheses، a model of generalized least squares and the panel data method have been used.
Results from this study showed that the absolute values of deviation from optimum level of cash holdings do not have negative impact on the cumulative abnormal stock returns. The negative values of deviation from the optimum level of cash holdings lack meaningful relationship with the cumulative abnormal stock returns. The positive values of deviation from the optimum level of cash holdings do not have negative impact on the cumulative abnormal stock returns.
خلاصه ماشینی:
"پس از بررسی اهمیت نگهداشت میزان بهینهای از وجه نقد، به بررسی این موضوع پرداخته شده است که در صورت انحراف شرکتها از سطح بهینۀ وجه نقد برآوردی، عملکرد آینده آنها که در این پژوهش از طریق بازدۀ انباشتۀ آتی غیرعادی سهام اندازهگیری شده است؛ تحت تأثیر قرار میگیرد یا خیر؟ نگهداشت داراییهای نقدی، هزینههای خاص خود را به همراه دارد.
تبیین و اندازهگیری متغیرهای پژوهش با استفاده از الگوی شمارۀ 1، اثر قدر مطلق انحراف وجه نقد از سطح بهینه بربازدۀ انباشتۀ آتی غیرعادی سهام شرکت برای سالهای 1387 تا 1391 بررسی شده است.
اما علی رغم معنادار بودن متغیر مذکور با توجه به اینکه ضریب متغیر منفی نیست، در نتیجه فرضیۀ اول که بیان می نمود «قدر مطلق انحراف وجه نقد از سطح بهینه بر بازدۀ انباشتۀ آتی غیرعادی سهام شرکت تأثیر منفی دارد» مورد تأیید قرار نمیگیرد.
در ادامه به بررسی این موضوع پرداخته شده است که آیا انحراف از سطح وجه نقد بهینه بر بازدۀ انباشتۀ آتی غیرعادی سهام شرکت تأثیر منفی دارد؟ برای این منظور، اطلاعات مالی مربوط به 71 شرکت بین سالهای 1387 تا 1391که در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شده بودند، برای آزمون فرضیههای پژوهش انتخاب شدند.
Corporate governance regulatory instruments, cash holdings and performance of listed companies on Tehran Stock Exchange."