چکیده:
در این پژوهش با بررسی اشعاری از سه شاعر برجستة عاشورایی نشان داده شده است که این شاعران تا چه حد به چارچوب ایدئولوژی اسلامی (که مد نظر شاعران بوده است) پایبندی داشته و تا چه حد به خطوط قرمز نزدیک شدهاند و همچنین مشخص شده است که نوآوریهای شاعرانه و مفهومسازیهای ایدئولوژیک آنان در اشعارشان چه مواردی بوده است. در مجموع چنین نتیجهگیری شد که علی معلم دامغانی، شاعری سنتی است که گاهی برای پروردن شعر خود علیرغم نگرش ایدئولوژیکی، به مفهومسازی میپردازد. علی موسوی گرمارودی، شاعری است که بیش از دیگران به هنر شاعری و زیبایی صنایع شعریاش بها داده و نسبت به شاعران دیگر کمتر پایبند سنتهای دینی بوده است. در مقابل طاهره صفارزاده، شاعری است که بسیار محتاطانه از مفاهیم ایدئولوژیک مذهبی استفاده میکند و اولویت را بیش از ظاهر و فرم شعر به ایدئولوژی و محتوای شعر میدهد.
خلاصه ماشینی:
سبک ایدئولوژیک شعر عاشورایی معاصر مطالعۀ موردی ؛ شعر علی معلم ، علی موسوی گرمارودی و طاهره صفارزاده 1 انسیه جهانتیغ چکیده در این پژوهش با بررسی اشعاری از سه شاعر برجستۀ عاشورایی نشان داده شده است که این شاعران تا چه حد به چارچوب ایدئولوژی اسلامی (که مد نظر شاعران بوده است ) پای بندی داشته و تا چه حد به خطوط قرمز نزدیک شده اند و هم چنین مشخص شده است که نوآوری های شاعرانه و مفهوم سازی های ایدئولوژیک آنان در اشعارشان چه مواردی بوده است .
در این مقاله ، به سبک شناسی ایدئولوژیک شعر عاشورایی با نگرش به اشعار علی معلم دامغانی ، سیدعلی موسوی گرمارودی و طاهره صفارزاده پرداخته شده است .
زخمی که منظور شاعر بوده ، زخم روحی است ، زخمی که در اثر شهادت امام حسین (ع ) و واقعۀ کربلا بر روح و جان پیروان آن حضرت نشسته است : «من زخمهـای کهنـه دارم بـی شـکیبم من گرچه اینجـا آشـیان دارم غـریبم » (همان : ٧٨) و نیز در این بیت : «من زخم خوردم ، صبر کردم ، دیر کـردم من با حسـین از کـربلا شـبگیر کـردم » (همان : ٧٩) واژۀ "خون " هرچند که در طول شعر بسامد اندکی نسبت به بقیۀ واژه های مطرح شده دارد (دو بار در کل شعر)، ولی باید توجه داشت که نقشی اساسی در شعر دارد و در عنوان شعر (تاوان این خون تا قیامت ماند بر ما) نیز، این کلمۀ نشان دار دیده می شود.