چکیده:
برخی از مستشرقان شبهه جدیدی درباره قرآن مطرح کرده اند. آنان با استناد به آیه 24 سوره طور همجنس گرایی را مورد تایید قرآن می دانند. نمونه بارز این اندیشه را می توان در مدخل «همجنس گرایی» در دائره المعارف قرآن لایدن یافت. نوشتار حاضر با تکیه بر مفهوم شناسی واژه غلمان و با کمک آیات قرآن و تفاسیر، ادعای طرفداران این نظریه را به چالش کشیده است. بررسی معنای غلمان در زبان عربی عصر نزول و در آیات قرآن مشخص می سازد که این واژه به معنای موجوداتی برای تطمیع جنسی نیست. همچنین توجه به معنا و کاربرد کلمات همنشین آن یعنی «طوف» و «ولدان» روشن می سازد که وظیفه این موجودات پذیرایی و رفت و آمد برای خدمت به بهشتیان است. به نظر می رسد مفاهیم به کار رفته در قرآن درباره آخرت، حالتی استعاره گونه دارد؛ چون این امور از دسترس تجربه مستقیم بشر خارج است.
Some orientalists have posited a new dispute about the Quran. Citing Q. 52:24، they propound that homosexuality is approved by the Quran. A prominent example of this notion is the “Homosexuality” entry in Leiden’s Encyclopaedia of the Quran. The present paper challenges this theory by referring to the Quran and through examination of the meaning of the term ghilman. Analysis of the Arabic meaning of this term as it was at the advent of Islam demonstrates that the term does not refer to beings that are for sexual pleasure. Furthermore، examination of the meaning and usage of synonymous words، i.e. tawf and wildan، shows that the task of these beings is to serve the inhabitants of heaven. Finally، it seems that terms in the Quran concerning the hereafter are used metaphorically since such things are beyond human experience.
خلاصه ماشینی:
غلامان بهشتی در آیات قرآن در مجموع سه آیه در قرآن موجود است که مفهوم اشتباهی را که آقای روسون در این مدخل بیان کرده، میتواند به ذهن برخی متبادر سازد: الف) (يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ( (واقعه/ 17) «بر گِردشان پسرانى جاودان [به خدمت] مىگردند».
برای دستیابی به معنای دقیق غلمان، باید تحقیق شود که اولاً در زبان عربی عصر نزول این واژه چه معنایی داشته و ثانیاً در زبان قرآن به چه شخصی و با چه نوع ویژگی، اطلاق شده است.
ابنمنظور «غلم» را به معنای تیز شدن شهوت میداند و واژه «غلمان» را جمع «غلام» میداند و به جوان و جوانمرد ترجمه میکند که این جوانی از زمان تولد تا بزرگ شدن است (ابن منظور، لسان العرب، 1408: 12/ 440).
واژه غلام، مفرد غلمان در 12 آيه آمده است آلعمران/ 40؛ یوسف/ 19؛ حجر/ 53؛ کهف/ 74،80،82؛ مریم/ 7، 8، 19، 20؛ صافات/ 101؛ ذاریات/ 28) که بنا به نظر مفسران در اکثر این آیات به معنای فرزند است، ولي در سه آیه به اين معنا به کار نرفته است.
از نظر مصطفوي قید آیه 24 طور به غلمان، به وجود مخصوص غلمان برای بهشتیان [از باب خدمترسانی] اشاره میکند و آنها موظف به این خدمت هستند.
6 ـ واژه یطوف به عنوان همنشین واژگان غلمان و ولدان به بیان وظیفه و نقش این موجودات در بهشت که همان پذیرایی و خدمتگذاری است، دلالت دارد.
بستانی، فؤادافرام، فرهنگ جدید عربی ـ فارسی، ترجمه: منجدالطلاب، مترجم: محمدبندریگی، تهران: ناشر: انتشارات اسلامی، 1383.
عبدالرئوف، حسین، سبکشناسی قرآن کریم (تحلیل زبانی)، مترجم: پرویز آزادی، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(، 1390.