چکیده:
صندوقهای سرمایه گذاری مشترک در بورسهای دنیا با هدف افزایش کارایی و رونق سرمایهگذاری در بازارهای سرمایه استفاده می گردند و نقش با اهمیتی در تجهیز منابع مالی و هدایت آن به سوی ظرفیتهای تولیدی دارند. فلسفه اصلی تاسیس این صندوقها جمع آوری وجوه و سرمایه گذاری آنها در مجموعه متنوعی از اوراق بهادار (سهام، اوراق قرضه و سایر انواع اوراق بهادار) است. بررسی کارایی این صندوقها با توجه به حجم بالای خرید و فروش آنها در بازار سرمایه از جمله مباحث اصلی در مورد آنها است. در این تحقیق براساس روش ناپارامتریک تحلیل پوششی دادهها صندوقهای سرمایه گذاری موجود تا اردیبهشت 1390 براساس مدلهای BCC و CCR رتبهبندی شدهاند و براساس تحلیل میانگین بازدهی به مقیاس در مورد صندوقهای سرمایه گذاری در بازار سرمایه ایران بررسی شده است و در نهایت براساس مدل اندرسون و پیترسون (A&P) رتبهبندی جامعی از صندوقها ارائه شده است. نتایج نشان دهنده این است که 16 صندوق براساس مدل CCR بر روی مرز کارایی قرار دارند و براساس مدل BCC تعداد صندوقهای کارا 18 عدد است. در سطح اطمینان 95 درصد نتایج حاصل از دو روش یکسان نیست و در نتیجه بازده به مقیاس صندوقهای سرمایه گذاری متغیر است.
خلاصه ماشینی:
در این تحقیق براساس روش ناپارامتریک تحلیل پوششی دادهها صندوقهای سرمایه گذاری موجود تا اردیبهشت 1390 براساس مدلهای BCC و CCR رتبهبندی شدهاند و براساس تحلیل میانگین بازدهی به مقیاس در مورد صندوقهای سرمایه گذاری در بازار سرمایه ایران بررسی شده است و در نهایت براساس مدل اندرسون و پیترسون (A&P) رتبهبندی جامعی از صندوقها ارائه شده است.
در مقالات متعدد همانگونه که در ادامه بیان خواهد شد، مزیت روش تحلیل پوششی دادهها نسبت به روشهای قبلی بررسی کارایی و رتبهبندی صندوقها همچون روش جنسن، ترینور و شارپ که همگی بر مبنای رگرسیون است، با توجه به عدم نیاز به فرض خطی بودن بازدهی آنگونه که در رگرسیون مطرح است اثبات شده است و این روش در مورد صندوقهای سرمایهگذاری کشورهای مختلف مانند انگلیس، آمریکا، یونان و چین مورد آزمون واقع شده است.
3- ادبیات پژوهش از جمله تحقیقات انجام شده در مورد صندوقها که در آن از روشهای تحلیل پوششی دادهها استفاده شده است، میتوان به مقاله اندرسون و همکاران در سال 2004 اشاره کرد که به بررسی کارایی صندوقهای سرمایه گذاری مشترک براساس مدلهای ناپارامتریک پرداختند و در آن از مدلهای BCC و CCR برای اندازهگیری کارایی استفاده کردند.
بر اساس این نتایج و با توجه به مطالب بیان شده در مورد بازدهی به مقیاس در مدلهای تحلیل پوششی دادهها میتوان نتیجه گرفت بازدهی به مقیاس صندوقهای مشترک سرمایه گذاری متغیر است.