چکیده:
سابقه و هدف: خوددرمانی در بیماران دیابتی به سبب به هم زدن تعادل قند خون باعث ایجاد عوارض خطرناک و کشندهای در آنها میگردد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی رفتار خوددرمانی در بیماران دیابتی نوع دوم با بهرهگیری از مدل بزنف انجام گردید.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی– تحلیلی در سال 1393 بر روی 380 نفر از بیماران دیابتی نوع دو مراجعهکننده به کلینیک مرکزی دیابت شهر کرمانشاه انجام گردید. آزمودنیها به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب و وارد مطالعه شدند. پرسشنامه مشتمل بر اطلاعات جمعیت شناختی و سازههای الگوی بزنف بود. دادهها پس از جمعآوری از طریق مصاحبه با استفاده از نرمافزار SPSS-16 و بهرهمندی از آزمونهای آماری من ویتنی، کورسکال والیس و رگرسیون لجستیک و کای دو تجزیه و تحلیل گردید.
یافتهها: در این مطالعه 50.5 درصد بیماران دیابتی دارای رفتار خوددرمانی بودند. طبق یافتهها سازههای الگوی بزنف توانست 24 درصد از بسامد رفتارهای خوددرمانی را تبیین نماید. همچنین در مدل رگرسیون لجستیک سازههای نگرش، هنجارهای انتزاعی و عوامل قادر کننده سهم معنیداری در پیشبینی رفتارهای خوددرمانی داشتند (P<0.05).
نتیجهگیری: یافتههای مطالعه حاضر حاکی از شیوع بالای خوددرمانی در بین بیماران دیابتی نوع 2 بود. به نظر میرسد کار گیری الگوی بزنف میتواند ابزاری اثربخش برای پیشبینی رفتارهای خوددرمانی در بیماران دیابتی باشد.
Background and Objectives: Self-treatment in diabetes can change blood sugar levels and
cause life-threatening complications in patients. Therefore, this study aimed to assess the application
of BASNEF Model in analyzing self-treatment Behavior among patients with type 2
diabetes.
Materials and Methods: This cross-sectional descriptive-analytic study was conducted on
patients with type II diabetes presenting to Kermanshah Diabetes Center in 2014. The patients
were randomly selected and recruited. A questionnaire was used to collect demographic data
and measure constructs of BASNEF model. Data were analyzed in SPSS-16 using Mann-
Whitney, Kruskal-Wallis Chi-square and logistic regression tests.
Results: Of the participants, 50.5% possessed self-treatment behaviors. According to the results,
BASNEF model explained 24 percent of the variance in frequency of self-treatment behaviors.
Attitudes, subjective norms, and enabling factors were the most significant predictors
(P<0.05).
Conclusions: In this study, the prevalence of self-treatment was high among type 2 diabetic
patients. Applying BASNEF model appears to be an efficient tool for predicting selftreatment
behaviors among diabetic patients.