چکیده:
رسی عضویت ایران در سازمان جهانی تجارت با درنظرگرفتن شرایط رقابت پذیری بنگاه های ایرانی موضوع این مقاله است. تجربه کشورهای موفق عضو سازمان جهانی تجارت نشان می دهد تقویت بنیانهای اقتصادی از طریق اصلاحات داخلی، شرط لازم برای ورود به این سازمان و بهره گیری از منافع و مزایای عضویت است. این مقاله پیشنهاد می کند سیاستگذاران کلان کشور، عضویت در سازمان جهانی تجارت را با هدف بهبود نظام کسب و کار و در جهت افزایش رقابت پذیری بنگاه های اقتصادی کشور پیگیری نمایند.
خلاصه ماشینی:
مروری بر رویکرد دولت چین در مدیریت فرآیند الحاق به سازمان جهانی تجارت اگر ایجاد یک نظام کسبوکار درسطح ملی رقابتپذیر و عملی برای رقابتپذیری یککشور در طولانی مدت حیاتی است ،چگونه ایران میتواند قبل از آنکه در معرض دشواریهای رژیم تجاریآزادتر در چارچوب سازمانجهانی تجارت قرار گیرد، تدارک چنین انتقالی را ببیند.
تجربه اصلاحات اقتصادی چین در خلال مذاکرات عضویت در سازمان جهانی تجارت برای کشورهایی همچون ایران که در فرآیند عضویت در این سازمان قرار دارند حاوی نکات مهمی به شرح زیر است: - گشایش سرمایهگذاری خارجی در حین اصلاحات و قبل از آزادسازی تجاری.
جدول 1ـ نظام ملی کسبوکار چین در دوران اصلاحات و در طی فرآیند الحاق به سازمان جهانی تجارت به تصویر صفحه مراجعه شود.
آنچه اهمیت دارد آن است که ایران نیز همچون چین نیازهای نظام کسبوکار در سطح ملیخود را شناسایی و در فرآیند و زمانبندی مذاکرات و توالی ماهرانه اصلاحات داخلی و مذاکرات خارجی برای افزایش رقابتپذیری و آماده سازی کشور جهت رقابت بینالمللی بهکار گیرد .
رویکرد چینیها در مذاکرات الحاق به سازمان جهانی تجارت ثابت میکند که مذاکرات طولانی مدت و استفاده از دورههای انتقالی تعهدات الحاق، برای ایجاد نظام ملی کسبوکار که در سطح بینالمللی نیز موجب رقابت پذیری باشد، میتواند رویکرد سازنده ای باشد.
به دیگر سخن ضروری است سیاستگذاران تجاری کشور تعمق لازم را در خصوص تاثیر ورود ایران به سازمان جهانی تجارت بر رقابتپذیری ملی داشته باشند تا اقتصاد کشور را با استفاده از فرصت تحکیم نظام کسبوکار درسطح ملی برای ورود به این سازمان آماده کنند.
I. , Between MITI and the Market: Japanese Industrial Policy for High Technology, Stanford, CA: Stanford University Press, 1989.