چکیده:
بررسیهای کمی در زمینه واکنش پاسخهای ایمنی هومورال به تمرینات شدید به عمل آمده است و نتایج گزارشهای تحقیقی نیز متفاوت و در مواردی متناقض میباشند.هدف پژوهش حاضر برسی اثر تمرینات کشتی در دامنه شدتهای حداکثر تا 95-90 درصد ضربان قلب ذخیره( evreseR etaR traeH )و 85-80 درصد RRH در پیش از فصل و فصل مسابقه روی غلظت GgI ، AgI و MgI سرم کشتیگیران جوان بوده است.در این تحقیق 37 کشتیگیر سبک آزاد جوان با میانگین سنی 2-+19/5(سال)، قد 6/8-+ 175/9(سانتیمتر)، وزن 7/53-+69/6(کیلوگرم)، درصد چربی 0/71-+9/6 درصد، حراکثر اکسیژن مصرفی 3/4-+55/38(دقیقه/کیلوگرم/میلیلیتر)و شاخص توده بدنی 1/86-+22/37 (متر مربع/کیلوگرم)که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شده بودند شرکت نمودند.گروه آزمایش در فصل پیش از مسابقه(3 ماه)و فصل مسابقه(1 ماه)، تمرینات معینی را انجام میدادند و گروه شاهد در برنامه تمرینات مورد نظر شرکت نمیکنند.از هر دو گروه در وضعیت استراحت، پایان فصل پیش از مسابقه، مسابقه و پایان دو هفته دوره بازیافت خونگیری از ورید بازویی به عمل آمد و غلظتهای GgI ، AgI و MgI سرم آنها با روش DIRS اندازهگیریگردید.در وضعیت استراحت، دو گروه از نظر شاخصهای منتخب ایمنی هومورال و متغیرهای تحت کنترل یکسان بودهاند.در فصل پیش از مسابقه غلظتهای GgI ، AgI و MgI سرم در دو گروه تغییر معنی داری(p>0/05) نشان نداد.در فصل مسابقه، در گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد غلظت GgI 40 درصد(0/001 = p )افزایش و غلظت AgI 30 درصد(0/05 = p )کاهش داشت که این تغییرات از نظر آماری معنی دار بودند.در دوره بازیافت، تغییر معنی داری از نظر شاخصهای منتخب ایمنی هومورال بین دو گروه مشاهده نشد.نتایج این تحقیق طولانی نشان میدهد که سیستم ایمنی هومورال کشتیگیران جوان در فصل مسابقه تحت تأثیر شدت تمرینات با تغییرات موقتی مواجه میشود، که با توجه به برگشت این تغییرات در دوره بازیافت اهمیت آنها کاملا مشخص نیست.کاهش حجم پلاسما و تبادلات آنی خارج عروقی پروتیینهای پلاسما میتوانند از ساز و کارهای تأثیرگذار بر تغییرات میزان این ایمونوگلوبولینها در سرم ورزشکاران در طول فصل مسابقه باشند.
خلاصه ماشینی:
"بدین لحاظ، اثر تمرینات کشتی با الگوی معین و در شدتهای 80 تا 90 درصد ضربان قلب ذخیره در پیش از فصل مسابقه و مسابقه، و تعقیب تغییرات احتمالی در دوره بازیافت 2 هفتهای روی ایمنی هومورال کشتیگیران جوان هدف تحقیق حاضر بوده است.
ج-اندازهگیری ایمونوگلوبولینها از کشتیگیران جوان دو گروه در مرحله استراحت، پایاننامه پیش از مسابقه، پایان فصل مسابقه و پایان دو هفته از دوره بازیافت نمونههای خون از ورید بازویی به مقدار 3 میلیلیتر در لولههای حاوی ATDE جمعآوری شد و شاخصهای ایمنی هومورال شامل غلظت GgI ، AgI ، MgI با روش DIRS با استفاده از پلیتهای شرکت بیوژن مشهد اندازهگیری شدنهد.
یافتههای تحقیق در این مطالعات دنبالهدار، اثر تمرینات کشتی در پیش از فصل و فصل مسابقه روی شاخصهای منتخب ایمنی هومورال کشتیگیران بررسی گردید و نتایج ذیل به دست آمد: 1-مقایسه میانگین متغیرهای فیزیولوژیک-ترکیب بدن از نظر همسانی در کشتیگیران جوان گروههای آزمون و شاهد: با توجه به ویژگیهای بدنی کشتیگیران جوان(جدول 1)، همسان بودن دو گروه از نظر متغیرهای تحت کنترل در مرحله استراحت تجزیه و تحلیل گردید و با توجه به دادههای جدول 1، دو گروه تفاوت معنیداری با یکدیگر نداشتند.
3-مقایسه میانگین شاخصهای ایمنی هومورال در کشتیگیران جوان گروه آزمایش و شاهد در پیش از فصل مسابقه و فصل مسابقه و دوه بازیافت: دادههای جدول 3 نشان میدهد که بر اساس تجزیه و تحلیل پراش به وسیله رتبهها و مقایسه میانگینهای دو گروه با حدود اطمینان 95%(05/0 p )، پاسخ متغیرهای مورد بررسی به تمرینات شدید به قرار ذیل بوده است: الف) GgI غلظت GgI سرم در فصل مسابقه تفاوت معنی داری (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 2."