چکیده:
قرآن کریم که در 1400 سال پیش در سرزمین حجاز بر رسول الهی حضرت محمد (ص)، برای هدایت و تربیت انسانها نازل گردید، در تعامل فرهنگی و سیاسی ، بسیاری از نیازهای اخلاقی، اجتماعی ،اقتصادی،و فرهنگی مردم آن زمان را تامین کرد ، اما با دیدگاه تاریخی نگری به قرآن، برخی از مستشرقین معتقدند که این کتاب از ادبیات و فرهنگ زمانه، تاثیر فراوانی پذیرفته و آموزه های آن ، مقتبس از آداب و رسوم عرب معاصر نزول می باشدو با این تفکر قرآن نمی تواند پاسخگوی تمام نیازهای متغیر مردم در اعصار و امصار گوناگون باشد .در این مقاله، تشریح می شود که اگرچه در ظاهر بخش هایی از قرآن اقتباس شده از ادب زمانه می باشد، اما حقیقت این است که این کتاب با بهره برداری هوشمندانه از واژگان و مکاتب زمان نزول به تدریج قانونمندی نموده و مترصد تربیت انسانها بوده است، علیهذا لازم است قرآن همراه با تجزیه و تحلیل فضا ،جو و شان نزول آیات کریمه اش، زمان شناسی و ترجمهی فرهنگی، علمی و تاریخی شود و مفسرین و مترجمین باید با توجه به عناصر زمان و مکان و با اقتباس از داستان های تاریخی و دستورات تربیتی و عقیدتی قرآن وبا عنایت به استواری و ثبوت این کتاب ،برداشتهای عصری و فرهنگی مناسب را در آن لحاظ نموده ؛و قرآن را با زبان و فرهنگ روز ترجمه نمایند.
خلاصه ماشینی:
نقد نظریه ی اقتباس قرآن از ادب زمانه با تحلیل دیدگاه یوسف دره حداد علی حمزه لویان 1 و محمد هادی مفتح 2 چکیده قرآن کریم که در 1400 سال پیش در سرزمین حجاز بر رسول الهی حضرت محمد (ص)، برای هدایت و تربیت انسانها نازل گردید، در تعامل فرهنگی و سیاسی ، بسیاری از نیازهای اخلاقی، اجتماعی ،اقتصادی،و فرهنگی مردم آن زمان را تامین کرد ، اما با دیدگاه تاریخی نگری به قرآن، برخی از مستشرقین معتقدند که این کتاب از ادبیات و فرهنگ زمانه، تاثیر فراوانی پذیرفته و آموزه های آن ، مقتبس از آداب و رسوم عرب معاصر نزول می باشدو با این تفکر قرآن نمی تواند پاسخگوی تمام نیازهای متغیر مردم در اعصار و امصار گوناگون باشد .
و پیامبر اکرم (ص) آیات الهی را از خدای سبحان دریافت و برای تعلیم و تربیت انسانهای امی جزیره العرب به آنها ابلاغ می فرمود، طبیعتا چون قرآن ابتدا برای هدایت مردم آن مصر و آن عصر نازل میشد ،لازم می آمد با زبان و فرهنگ آن مردم سخن بگوید، اما چون قرآن کریم برای مخاطبین جزیره العرب و دیگر ملل جهان در آن عصر و همه ی تاریخ تا قیامت نازل شده ،می بایست ابتدا بر اساس نیاز و مسائل آنان تنظیم میگردید و چون در طول اعصار شرایط زندگی و معضلات مردم متغیرمیباشد، لذا قرآن علاوه بر این که ضرورت داشت با ادبیات و زبان روز مطابقت داشته باشد، مستلزم آن بود که در کنار اصول و نظامی ثابت برای همه ی بشریت تدوین گردد، به صورتی که پاسخگوی همهی مسائل و مشکلات انسانها در طول زمان و مکان باشد، بنابراین برای حل این مشکل، قرآن باید با استخراج فروع از اصول در هر عصری، ترجمه و تفسیر فرهنگی مطابق با ادبیات آن عصر شود تا فصل الخطاب رشد و کمال انسانها در عصرها و نسل ها باشد.