چکیده:
عوامل مختلفی در بروز بیماریهای قلبی - عروقی نقش دارند و با تشخیص این عوامل میتوان از پیشرفت بیماری پیشگیری کرد. برای بررسی ارتباط برخی شاخصهای التهابی شامل: پروتئین واکنشی C hs-CRP))، فیبرینوژن و برخی شاخصهای چاقی مانند شاخص تودة بدن ((BMI و نسبت دور کمر به لگن ( WHR) با حداکثر نبض اکسیژن و حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) در دختران جوان غیرورزشکار، 42 نفر از دختران دانشجوی دانشگاه شیراز (سن: 27/1±21/20 سال، وزن: 032/8± 035/58کیلوگرم، قد: 22/5 ±64/158سانتیمتر) که کاملا سالم بودند و از لحاظ سلامتی هیچ منعی برای شرکت در آزمون ورزشی نداشتند، به روش هدفمند از میان داوطلبان انتخاب شدند. بهمنظور اندازهگیری حداکثر نبض اکسیژن و VO2max از آزمون بیشینة بروس روی نوار گردان استفاده شد. 5 میلی لیتر خون سیاهرگی بازویی در وضعیت ناشتا از هر یک از آزمودنیها گرفته شد. برای ارزیابی نتایج از آزمون آماری همبستگی پیرسون و نرمافزار آماری SPSS استفاده شد. نتایج تحقیق نشان میدهد بین شاخص التهابیhs-CRP با VO2max ارتباط معکوس و معنیدار وجود دارد (26/0r=- ، .05/0≥ p )، اما بینhs-CRP و حداکثر نبض اکسیژن و نیز بین فیبرینوژن و شاخصهای چاقی با حداکثر نبض اکسیژن و VO2max ارتباط معنیدار وجود ندارد (05/0 < P). در مجموع، میتوان نتیجهگیری کرد که افزایش میزان حداکثر اکسیژن مصرفی میتواند با کاهش شاخص خطر قلبی hs-CRP همراه باشد.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به تحقیقات، اگرچه پژوهشهای متعددی انجام شده که برخی از آنها بیانگر ارتباط معکوس بین شاخصهای التهابی و شاخصهای آمادگی قلبی - تنفسی از جمله VO2max است (13- 15)، برخی پژوهشها نیز بین شاخصهای التهابی و آمادگی قلبی - تنفسی و وزن بدن رابطة معنیداری نشان ندادهاند (16)؛ بنابراین تناقضهای زیادی در نتایج وجود دارد که میتواند به گروههای سنی متفاوت و عوامل مداخلهگر دیگر مربوط باشد.
با توجه به اینکه از میان شاخصهای چاقی، WHR و BMI بهترین شاخصهای مرتبط با بیماریهای قلبی ذکر شدهاند (21) رابطة این دو شاخص با شاخصهای آمادگی قلبی - تنفسی حائز اهمیت است؛ بنابراین هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط حداکثر نبض اکسیژن با برخی عوامل خطرزای بیماریهای قلبی - عروقی مانند hs-CRP، فیبرینوژن، BMI و WHR در دختران جوان غیرورزشکار است روششناسی پژوهش جامعة آماری تحقیق را دانشجویان شرکت کننده در واحد عمومی تربیت بدنی تشکیل میدادند.
تحقیقات متعدد نشان دادهاند با انجام فعالیت ورزشی حداکثر نبض اکسیژن و حداکثر اکسیژن مصرفی بهبود (2) و BMI و WHR کاهش مییابد، اما نتایج این تحقیق مشابه برخی تحقیقات دیگر است که نشان دادهاند آمادگی قلبی - تنفسی، مستقل از چاقی بدن، با عوامل خطرزای قلبی ارتباط دارد (29) چنانچه برخی تحقیقات دیگر نیز نشان دادهاند فعالیت بدنی روزانه حتی اگر موجب کاهش وزن نشوند، در صورتی که با افزایش آمادگی قلبی - تنفسی همراه باشند، میتوانند به کاهش عوامل خطرزای قلبی منجر شوند (30)."