چکیده:
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر مصرف مکمل گلیسرولی پس از کاهش سریع وزن به بازگشت حجم پلاسما، درصد جذب آب و توان هوازی بود. 9 کشتیگیر داوطلب (میانگین سنی6/1±20 سال، وزن5/1±65 کیلوگرم و قد 9/3± 171 سانتیمتر) انتخاب شدند. آزمودنیهای این پژوهش طی سه هفتۀ متوالی و با آرایش تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. آزمودنیها با استفاده از سونا به مقدار 3 درصد وزن بدن آبزدایی داشتند، سپس با استفاده از یکی از سه نوع محلول الف) الکترولیت ـ کربوهیدرات؛ ب) الکترولیت – کربوهیدرات – گلیسرول و ج) آب ، 130 درصد مایع از دست رفته آبگیری شدند. حجم پلاسما، درصد جذب آب و توان هوازی (آزمون بالک) ، 30 دقیقه پیش از آبزدایی،30 دقیقه پس از آبزدایی و 16 ساعت پس از آبزدایی اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در مرحلۀ آبزدایی نتایج نشان داد حجم پلاسما و توان هوازی در هر سه گروه گلیسرول، الکترولیت و کنترل بهترتیب 13 و 8 درصد کاهش یافت(05/0>p). در مرحلۀ آبگیری، حجم پلاسما درگروه گلیسرول- الکترولیت-کربوهیدرات 13درصد، در گروه الکترولیت 11درصد و در گروه کنترل 7درصد بهطور معنیداری افزایش یافت. توان هوازی درگروه آبگیری با محلول گلیسرول- الکترولیت - کربوهیدرات نسبت به دو گروه دیگر و درصد جذب آب نیز درگروه گلیسرول- الکترولیت-کربوهیدرات 69درصد، در گروه الکترولیت 57درصد و در گروه کنترل 50درصد بهطور معنیداری افزایش یافت(5./0>p). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که آبزدایی، بر عوامل فیزیولوژیکی و عملکردی ورزشکاران تأثیر منفی دارد. مصرف مکمل گلیسرول- الکترولیت-کربوهیدرات ممکن است موجب افزایش حجم پلاسما، افزایش جذب مایع و توان هوازی به سطح قبل از آبزدایی شود.
خلاصه ماشینی:
"یکی از مشکلات آبگیری در جریان ریکاوری این است که مصرف حجم زیادی مایع بلافاصله پس از آبزدایی، حجم پلاسما را بهطور نامتناسبی افزایش میدهد (12) و در نتیجه ترشح هورمونهای تنظیمکنندۀ آب بدن و همچنین تمایل به نوشیدن آب را کاهش میدهد و در نهایت موجب عدم بازگشت آب بدن به سطوح طبیعی میشود(8).
Riedsel Thermoregulation Koenigsberg Kavouras Kenefic Nishijima Scheadler با توجه به نتایج متناقص یادشده، تأثیر مصرف مکمل گلیسرولی بر نگهداری آب بدن در جریان آبگیری مجدد تاحدی مبهم است.
بنابراین هدف تحقیق حاضر، مقایسۀ تأثیر مصرف محلول الکترولیت-کربوهیدرات با گلیسرول- الکترولیت-کربوهیدرات بر برخی عوامل فیزیولوژیکی و ظرفیت قلبی- عروقی کشتیگیران پس از کاهش سریع وزن بود.
از لحاظ فیزیولوژیکی، گلیسرول واسطهای است که موجب افزایش اسمولالیتۀ پلاسما میشود، در نتیجه گیرندههای اسمزی را در هیپوتالاموس تحریک میکند که این عامل به کاهش تصفیۀ آب در کلیهها میانجامد(14،27)، و چون گلیسرول قابلیت پیوند با مولکولهای آب را دارد و به مقدار کم در کلیهها تصفیه میشود، قادر است آب بیشتری را برای مدت طولانیتر حفظ کند، در نتیجه سبب افزایش حجم پلاسما میشود(29)، در حالیکه ابراین 4 و همکاران(2005) هیچ تفاوتی بین آبگیری با محلول گلیسرولی و گروه آب در مقدار بازگشت حجم پلاسما مشاهده نکردند(30).
در نتیجه چنین پروتکلی برای بررسی تأثیر گلیسرول ناکافی بود، ولی از آنجا که در پژوهش شیت و همکاران، مقدار گلیسرول مصرفی و زمانبندی مصرف آن با تحقیق حاضر یکسان بود، دلیل احتمالی این تفاوت فاصلۀ زمانی بین آبگیری و اندازهگیری مقدار جذب مایع است."