چکیده:
تحقیق حاضر به بررسی اثر 12 هفته تمرین هوازی بر برخی شاخص های سیستم ایمنی و سلامت عمومی در بیماران زن مبتلا به سرطان پستان پرداخت. 40 زن مبتلا به سرطان پستان در دو گروه تمرین با میانگین 2/13±9/36 سال، وزن 95/9±2/67 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 9/2±9/21 کیلوگرم بر مترمربع و کنترل با میانگین 1/10±6/38 سال، وزن 28/8±1/65 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 1/2 ± 4/21 کیلوگرم بر مترمربع قرار گرفتند. گروه تمرین، علاوه بر شیمی درمانی، 12 هفته پیاده روی متوالی با شدت متوسط (براساس مقیاس اصلاح شده بورگ و 60-40 درصد حداکثر ضربان قلب) به-صورت 3 جلسه در هفته و به مدت 30 تا 45 دقیقه انجام دادند. برای ارزیابی سلامت عمومی از پرسش نامه استاندارد G.H.Q استفاده شد. برای ارزیابی شاخص های سیستم ایمنی قبل، پس از هفته های چهارم، هشتم و دوازدهم، آزمایش DIFF، HB، HCT CBC و شمارش پلاکت گرفته شد. داده ها در سطح معناداری 05/0 و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 تحلیل شدند. تحلیل داده ها و شناسایی اثر خالص مداخلات تمرینی با استفاده از تحلیل کوواریانس (CANCOVA) انجام شد. سلامت عمومی و امید به زندگی در گروه کنترل کاهش معناداری داشت (05/0≥p). میانگین میزان گلبول های سفید خون در گروه تمرین و کنترل به ترتیب افزایش غیرمعنادار و کاهش معناداری را نشان داد. تمرین هوازی منظم با شدت متوسط می تواند مانع افت سطح گلبول های سفید در طی فرایند درمان بیماران شود و در تقویت سیستم ایمنی و ارتقای سطح سلامت عمومی موثر باشد.
خلاصه ماشینی:
"تمرین هوازی، سرطان پستان ، شاخص های سیستم ایمنی، سلامت عمومی ect of 12 weeks Aerobic Exercise Training on Some Characteristics of Immune System and General Health of Women with Breast Cancer Ajam, M.
تحلیل یافته های تحقیق نشان داد که ١٢ هفته تمرین هوازی (پیاده روی) منظم با شدت متوسط به صورت ٣ جلسه در هفته و به مدت ٣٠ تا ٤٥ دقیقه اثر معناداری بر میزان گلبول های سفید (٠٠٣٠=p) دارد و مانع افت آن طی فرایند درمان بیماران و تقویت سیستم ایمنی میشود.
براساس این استدلال تحقیقات متعددی درباره بررسی اثر تمرینات جسمانی بر سیستم ایمنی در بیماران سرطانی پدیدار شده است که البته دارای محدودیت های مختلفی بودند و همین امر لزوم انجام تحقیقات بیشتر را جهت رفع این محدودیت ها ایجاب می کرد؛ برای مثال پیترز (٢٥)، پیترز (٢٦) و نیمان (٢٧) از جوامع آماری کوچکی استفاده کرده بودند؛ به طوریکه دارای میانگین ٢٠ نمونه و گروه تمرین ١٠ نفره بودند.
کورنیا و همکاران (٢٠٠٧) گزارش کردند ٢٤-٩ هفته تمرین هوازی و مقاومتی بهبود معناداری در ترکیب بدنی، آمادگی جسمانی و عزت نفس بیماران مبتلا به سرطان پستان که تحت شیمیدرمانی بودند ایجاد میکند، ولی با وجود بهبود علائمی مانند خستگی، افسردگی، اضطراب و کیفیت زندگی تغییراتشان به لحاظ آماری معنادار نبوده است (٣٩)."