چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش تحلیل رفتار متقابل بر بهزیستی روان شناختی و خود شناسی زنان متاهل شهر تهران صورت پذیرفت. طرح پژوهش آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش،کلیه زنان متاهل شهر تهران بودند که طی سال 1391 برای دریافت خدمات مشاوره خانواده آموزش و پرورش مراجعه کردند. نمونه (30 نفر) از بین داوطلب های واجد شرایط به طور تصادفی ساده انتخاب شد و با استفاده از جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. جلسات آموزشی در طول 10 جلسه 2 ساعته برگزار شد و در خاتمه هر دو گروه مجددا مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف و پرسشنامه خود شناسی استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندار و آمار استنباطی شامل تحلیل واریانس چند متغیره و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش تحلیل رفتار متقابل هم در مرحله اصلی و هم در مرحله پیگیری بر بهزیستی روان شناختی زنان اثر دارد. با توجه به داده های پژوهش این نتیجه حاصل می شود که از آموزش تحلیل رفتار متقابل می توان برای افزایش بهزیستی روان شناختی و خود شناسی زنان بهره گرفت.
The present study aimed at investigating the impact of training in transactional analysis on psychological well-being and self-knowledge of married women in Tehran. Participants were 30 married women randomly selected from among all counseling seeking married women referring to Tehrans counseling centers in 2012. They were randomly assigned to experimental and control groups. Training sessions were carried out in 10 successive two-hour sessions. Before and after the program, the Ryffs Psychological Well-being, and the Self-knowledge Questionnaires were administered to the subjects in both groups. Results of post-test and follow up analysis showed that training in transactional analysis did increase the psychological well-being and self-knowledge and all other subscales in women ( p
خلاصه ماشینی:
با توجه به داده های پژوهش این نتیجه حاصل می شود که از آموزش تحلیل رفتار متقابل می توان برای افزایش بهزیستی روان شناختی و خود شناسی زنان بهره گرفت.
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیرآموزش تحلیل رفتار متقابل بر بهزیستی روان شناختی و خود شناسی زنان متأهل شهر تهران صورت پذیرفت.
بر این اساس فرضیه های پژوهش عبارتند از: 1- آموزش تحلیل رفتار متقابل باعث افزایش بهزیستی روان شناختی زنان متأهل می شود.
4- وضعیت موفق پنجم بیان انواع نوازش (کلامی وغیرکلامی، مثبت و منفی، شرطی و غیرشرطی)، نوازش پلاستیکی، فیلتر نوازشی، ظرف نوازش، خودنوازی ششم طلسم های نوازشی از دید اشتاینر (اقتصاد نوازش)، تمرین شکستن طلسم ها هفتم سلامت، آسیب وبیماری ازدیدگاه تحلیل رفتار، طردوآلودگی: دونوع بیماری، انواع طرد، طردهای دوگانه، انواع آلودگی، تمرین شفا یا بیاز"آلودگی والد" (آزادی از پیش داوری و تعصبات)، تمرین شفایابی از "آلودگی کودک" (واقعیت سنجی افکار درباره خود) هشتم تعریف ارتباط و اجزای آن، انواع رابطه: روابط موازی (مکمل)، متقاطع، پیچیده، انواع رابطه مکمل، اختیارانتخاب کردن، تمرین قطع کردن روابط آزاردهنده نهم آموزش بازدارنده ها (پیامهای "نه" یا "نکن") و سوق دهنده ها (پیامهای "آره" یا "بکن") ، بررسی پیام های والد، احساس های مخرب، اصلاح و جایگزینی پیام ها دهم هدف های تغییر درتحلیل رفتار متقابل، اجرای پس آزمون ابزار سنجش مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف.
در خصوص فرضیه دوم پژوهش نیز نتایج این پژوهش بیانگر تاثیر مثبت آموزش تحلیل رفتار متقابل بر خود شناسی زنان متأهل شهر تهران است.