چکیده:
به برکت فناوری های اطلاعات و ارتباطات، امکان گفت وگوی ادیان، فرهنگ ها و ملیت ها بیشتر فراهم شده و توافقات بین المللی و اجماعات جهانی بر مسائل گوناگون؛ به ویژه مسائل تربیتی، رشد فزاینده ای یافته است. نوشتار حاضر بر اساس روش استنادی و تحلیلی در صدد است تا مواجهه فقه تربیتی را در این وضیعت بررسی نماید و به شکل ویژه، میزان حجیت شرعی سیره عقلای مستحدث در تعلیم و تربیت و نیز توافقات و بناهای تربیتی عقلای عصر حاضر را واکاوی نماید. برای این منظور در ابتدا، دیدگاه های موجود در اصول فقه شیعه صورت بندی شد و در ادامه با برگزیدن یک نظریه، به تبیین روی آورد فقه تربیتی در وضعیت جهانی شدن و مواجهه با بناهای تربیتی عقلای عصر حاضر و توافقات و کنوانسیون های بین المللی مربوط به کودکان و نیز مسائل تعلیم و تربیت، پرداخته است و «روش شناسی فقه تربیتی» در این زمینه را تبیین نموده است.
خلاصه ماشینی:
هدف اين نوشتار، بررسي اين مسئله است که سيره عقلا، بناها و تأسيس هاي عقلايي مستحدث و متأخر از زمـان معصومان ^ در فقه و اصول شيعه به چه ميزاني معتبرند؟ آيا راهي براي حجيت شرعي بنائات عقلا، بـه خصـوص در عصر حاضر و با توجه به توافقات جهاني در پيمان نامه هاي بين المللي و کنوانسـيون هـاي گونـاگون جهـاني، در فقـه شيعي وجود دارد؟ همچنين با توجه به ظهور فقه تخصصي به ويـژه «فقـه تربيتـي» و تـلاش آن بـراي همگـامي بـا اقتضائات زندگي جديد و پاسخ به نيازمنديهاي مسلمان معاصر، به چه ميزان متأثر از پديده جهانيشدن است ؟ و اگر بخواهيم يکي از مسائل اين قلمرو را بررسي نماييم ، سيره هاي تربيتي عقلاي عصر حاضر و بنائـات جهـاني عقـلاي تعليم و تربيت ، چه جايگاهي در «روش شناسي فقه تربيتي» دارد و به چه ميزان ميتوان در «حل مسئله » ( Problem Solving)، از بناهاي تربيتي عقلا و توافق هاي بين المللي عقلاي جهان به ويـژه در بـاب کـودک، حقـوق کـودک و آموزش و پرورش بهره گرفت ؟ آيا اساسا سيره هاي تربيتي عقلاي عصر حاضر، در استکشاف حکم شـارع ، حجيـت دارد؟ منظور از «فقه تربيتي» (Fegh Educational) دانشي است با ماهيتي ميان رشته اي و با تأکيـد بـر روش شناسـي فقهي که به استنباط و استخراج احکام شرعي مربيان و متربيان در عرصه آموزش و پرورش اقدام مينمايـد (اعرافـي، فقه تربيتي مباني و پيش فرض ها ١٣٩١).