چکیده:
پژوهش حاضر به دنبال توصیف چگونگی مصرف فست فوودها و رابطهی آن با شاخصهای هویت اجتماعی در میان افراد 16 و 60 سال به بالای شهر رشت میباشد. در این تحقیق که با خطوط اصلی نظریات «جورج ریتزر»، «آنتونی گیدنز»، «پییر بوردیو» انجام شده است، به دنبال پاسخ به این سئوال اساسی بودیم، که آیا گروههای اجتماعی مختلف در شهر رشت (نمونههای برگزیدهی تصادفی از جامعهی آماری)، به الگوی تغذیهی غیر بومی اختصاصا به فست فوودها علاقه نشان میدهند یا خیر؟ این پژوهش بصورت اکتشافی و از نوع «کمی» و با استفاده از تکنیک پرسشنامه انجام شده است. جمعیت نمونه 400 نفر از جامعهی آماری خانوارهای اهل و ساکن (مهاجرین سایر شهرها و روستاهای استان و نیز کشور)، شهر رشـت بوده، نتایج آماری به دست آمده نشان میدهند جمعیت نمونه، گرایش بیشتری به الگوهای بومی غذا دارند. اگر چه نگرش به مصرف فست فوودها در دامنهی بینابینی کثرت عددی دارد، اما مصرف آن در وعدههای غذایی جمعیت نمونه حاکی از آن است که این نگرش با ثبات و متقن نبوده و بر این اساس میتوان گفت؛ غذاهای سنتی و به عبارت صحیحتر غذاهای اصیل همچنان در جایگاه نخست مصرف قرار دارند و از اینرو در این رابطه انقطاع یا گسست فرهنگی در هویت اجتماعی مردم شهر رشت اعم از اهل و یا ساکن مشاهده نمیشود.
خلاصه ماشینی:
او در خصوص نوع غذاهای مصرفی میافزاید؛ اگر چه مصرف کنندگان و بویژه کارگران حتی توانایی خرید برخی اقلام خوراکی را ندارند، اما تمایل استفاده آنان ـ غذاهای نیازمند صرف وقت و دقت بیشتر با آشپزی هستند را مطرح میکنند ـ از آن دسته غذاها، مانند؛ ران بره بریان را از خود نشان میدهند و تنها کارگران مزارع هستند که میگویند؛ آندوالت ـ سوسیس سیراب شیردان خوک ـ را ترجیح میدهند، کارفرمایان در ردیفهای مختلف شغلی، تمایلات متفاوتی بروز میدهند، مانند؛ کوک اووین (قرقاول خوابانده در شراب)، ماهی با شراب سفید و آبگوشت (همان: 263-262)؛ او (بوردیو)، میافزاید؛ سلیقههای غذایی به ایدهای که هر طبقه از بدن و تأٔثیر غذا بر بدن دارد نیز بستگی دارد، که بعضی از آنها شاید برای یک طبقه مهم و برای یک طبقه بیاهمیت باشد، بنابراین، در حالی که طبقات کارگر بیشتر به نیروی بدن (مرد)، توجه دارند تا به فـرم آن، از اینرو به دنبال غذاهای ارزان و مغذی میروند و این در حالی است که متخصصان حرفهای غذاهایی را انتخاب میکنند که طعم و مزهی خوبی داشته و سلامتزا، سبک بوده و چاقکننده نباشد.