چکیده:
هدف اصلی مقالهی حاضر عبارت است از ارزیابی مقالهی »ایران: استعمار سرخ و سیاه« به عنوانعامل شتابزا در روند انقلاب اسلامی ایران. درواقع پرسش عمدهی این مقاله بدین قرار است که مقالهیمذکور چگونه به عنوان عامل شتابزای انقلاب ایران عمل کرده است. بر این اساس نظریهی تحولانقلابی چالمرز جانسون چارچوب نظری مقاله را شکل داده است. یافته های پژوهش نشان میدهد کهچاپ مقالهی »ایران: استعمار سرخ و سیاه« به نام مستعار احمد رشیدی مطلق در تاریخ 17دی 1356درروزنامهی اطلاعات به عنوان یکی از عوامل شتابزای انقلاب ایران بوده است که به دنبال آن زنجیرهیمکرر »تظاهرات - مراسم چهلم« شکل گرفت و به حرکت انقلاب ایران شتاب بخشید. روش تحقیقمقاله، تاریخی است و روش گردآوری دادهها نیز کتابخانهای است
خلاصه ماشینی:
یافته های پژوهش نشان میدهد که چاپ مقاله ی «ایران: استعمار سرخ و سیاه» به نام مستعار احمد رشیدی مطلق در تاریخ ١٧دی ١٣٥٦در روزنامه ی اطلاعات به عنوان یکی از عوامل شتابزای انقلاب ایران بوده است که به دنبال آن زنجیره ی مکرر «تظاهرات - مراسم چهلم » شکل گرفت و به حرکت انقلاب ایران شتاب بخشید.
در مجموع نظریه ی تحول انقلابی از نظر جانسون را میتوان به شکل زیر فرموله نمود (کوهن ، ١٣٨٧: ١٦٦): بدکارکردی چندجانبه (عدم تعادل نظام + رکود قدرت فراگیر) + مصالحه ناپذیری نخبگان حکومتی + عوامل شتابزا = انقلاب مدل تحول انقلابی چالمرز جانسون به صورت زیر قابل ترسیم است (نعیمی، ١٣٩٢: ٩٤): / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / یافته های پژوهش ١- بسترهای مقاله ی «ایران و استعمار سرخ و سیاه» به عنوان عامل شتابزا در انقلاب اسلامی ایران در اواسط دهه ی ١٣٥٠ حکومت پهلوی با عنوان ژاندارم منطقه آرامشی را تجربه میکرد که به ذهن کمتر تحلیلگری فروپاشی آن به فاصله ی چند سال خطور مینمود.
٢- محتوای مقاله ی «ایران و استعمار سرخ و سیاه» به عنوان عامل شتابزا در انقلاب اسلامی ایران عصر روز ١٧ دی ماه ١٣٥٦(٧ ژانویه ی ١٩٧٧) در روزنامه ی اطلاعات مقاله ای با عنوان «ایران و استعمار سرخ و سیاه» به قلم احمد رشیدی مطلق انتشار یافت که در آن به شدت آیت الله خمینی مورد حمله و اهانت قرار گرفته بود.