چکیده:
بهبود توزیع درآمد یکی از مهمترین اهداف سیاستگذاران اقتصادی محسوب میشود. از اینرو شناسایی عوامل موثر بر توزیع درآمد و نحوه اثرگذاری آنها به منظور بهبود توزیع درآمد از اهمیت فراوانی برای سیاستگذاران اقتصادی برخوردار است. هدف از این مقاله بررسی اثرات غیرخطی اندازه دولت بر توزیع درآمد در ایران است. به این منظور با استفاده از یک رگرسیون آستانهای عوامل موثر بر توزیع درآمد در اقتصاد ایران در بازه زمانی 1391-1353برآورد شده است. نتایج برآورد الگو نشان میدهد در رژیم دولت کوچک یعنی تا زمانی که اندازه دولت کمتر از 367/0 باشد، افزایش اندازه دولت اثر معناداری بر نابرابری توزیع درآمد ندارد اما در رژیم دولت بزرگ یعنی زمانی که اندازه دولت بزرگتر از 367/0 باشد، افزایش اندازه دولت منجر به افزایش نابرابری توزیع درآمد میشود. مبتنی بر نتایج تحقیق، پیشنهاد میشود دولت به منظور بهبود توزیع درآمد در کشور سیاست خصوصیسازی یا اجرای صحیح اصل 44 قانون اساسی را بیش از پیش مورد توجه قرار دهد.
خلاصه ماشینی:
"یعنی هنگامیکه دولت اندازه کوچکی دارد مخارجش که به طور عمده معطوف به تهیه کالاهای عمومی، فراهمساختن زیرساختها، تقویت سرمایهانسانی از طریق مخارج آموزشی و بهداشتی است از طریق تقویت رشد اقتصادی و سرمایه انسانی میتواند تاثیر مثبتی بر بهبود توزیع درآمد داشته باشد اما بزرگشدن بیش از اندازه دولت در اقتصاد و گسترش رانتجویی و افزایش ناکاراییهای اقتصادی و اختلال در سازوکار بازار میتواند منجر به تضعیف رشد اقتصادی و تشدید نابرابری توزیع درآمد به نفع گروههای رانتجو شود زیرا بزرگ شدن اندازه دولت در بازار و ایجاد محدودیتهای بازرگانی، محدودیتهای قیمتی، اعطای امتیازات و کمیابیهای ساختگی و انحصارات، باعث ایجاد رانت اقتصادی میشود.
مارتینز واسکوئز، مورنو دودسون وولویچ<FootNote No="163" Text=" Martinez-Vazquez; Moreno-Dodson&amp;amp; Vulovic"/> (2012) نقش سیاستهای مالیاتی و مخارج دولتی در اثرگذاری بر توزیع درآمد را برای دادههای تابلویی بزرگ بیش از 150 کشور طی سالهای 2009-1970 مورد بررسی قرار میدهند و نتیجه میگیرند هم مالیاتها و هم میزان مخارج دولتی بر توزیع درآمدملی(با شاخص ضریب جینی) به شکل معناداری اثر میگذارند به این شکل که مالیاتها بر توزیع مطلوب درآمد اثر مثبت دارد و هرچه کشور پیشرفتهتر باشد این اثر قویتر است.
با توجه به اینکه منحنی آرمی (1995) یا همان ارتباط ناخطی میان اندازه دولت و رشد اقتصادی در اقتصاد ایران در مطالعه ابونوری و نادمی<FootNote No="171" Text=" Abounoori &amp;amp; Nademi"/>(2010) نیز تایید شده از این رو میتوان بزرگشدن بیش از حد دولت در اقتصاد ایران را به دلیل آثار منفیای که بر رشد اقتصادی برجای میگذارد و رشد درآمدملی را کاهش میدهد یکی از عوامل موثر بر افزایش نابرابری توزیع درآمد در ایران دانست."