چکیده:
هدف این پژوهش مقایسه اثر دو شیوه تمرین بدنی و تصویر سازی ذهنی بر FEV1 بیماران آسمی جوان بوده است . بدین منظور 20 بیمار مبتلا به آسم در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند . متوسط مقادیر سن ، قد ، وزن ، ضربان قلب بیشینه و FEV1 گروه اول به ترتیب 2/01 + 15/2 سال ، 8/3 + 157/3 سانتی متر ، 9/2 + 50/6 کیلوگرم ، 2/1+ 205/7 تواتر قلبی و 0/62+ 2/53 میلی لیتر و متوسط این مقادیر در گروه دوم معادل 2/0 + 15/7 سانتی متر ، 9/15 + 51/2 کیلوگرم ، 1/2 + 203/6 تواتر قلبی و 0/81+ 2/78 میلی لیتر بود . پروتکل تمرینی شامل فعالیت هوازی 20 تا 30 دقیقه ای روی دوچرخه کارسنج با شدت 60 تا 85 درصد ضربان قلب بیشینه ، 5 روز در هفته به مدت 1 ماه بوده است . گروه اول آن را به صورت فیزیکی و گروه دوم پس از برنامه آموزشی تصویر سازی ذهنی ، پروتکل تمرینی گروه اول را با زمان های مشابه تصویر سازی کرده اند . تجزیه و تحلیل نشان داد اجرای پروتکل تمرین بدنی هوازی و تصویر سازی اثر معنی داری بر حجم بازدمی فشاری ثانیه اول بیماران آسمی نداشته است . در ضمن اثر دو شیوه مذکور بر FEV1 معنی دار نبوده است .
خلاصه ماشینی:
"تجزیه و تحلیل نشان داد اجرای پروتکل تمرین بدنی هوازی(0/11 P )و تصویرسازی(0/26 P )اثرمعنیداری بر حجم بازدهی فشاری ثانیۀ اول( 1VEF )بیماران آسمی نداشته است.
جدول 3،مقایسۀ آماری 1VEF را قبل و بعد از پروتکل تمرینی در گروه تجربی اول(گروه فعالیت بدنی هوازی)را نشان میدهد.
جدول 3-مقایسۀ آماری گروه تجربی اول پیش و پس از پروتکل تمرینی فعالیت بدنی هوازی (به تصویر صفحه مراجعه شود)4.
جدول 5-مقایسۀ اختلاف میانگینهای دو گروه پس از اجرای دو پروتکل تمرینی (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث و نتیجهگیری یافتههای تحقیق حاکی است(جدول 4)،برنامۀ تمرین تصویرسازی ذهنی مهارترکاب زدن،تأثیر معنیداری بر بهبود 1VEF جوانان مبتلا به آسم نداشته است(0/27 P ).
به علاوه،عواملی مثل مصرف داروهایی نظیر سالبوتامول میتواند در افزایش احتمالی 1VEF درپیش آزمون دخیل باشد،زیرا این داروها موجب جلوگیری از ترشح هیستامین و بلوک گیرندههایمربوط میشوند و روند انقباض برونشیولی را تضعیف میکنند(14 و 15)و بر آثار تصویرسازیذهنی مهارت رکاب زدن در بیماران جوان مبتلا به آسم مؤثرند.
بنابراین از آنجا که این پژوهش احتمالا نخستین پژوهشی استکه دو پروتکل فعالیت بدنی و تصویرسازی ذهنی را در قالب طرح پژوهشی بر 1VEF بیمارانجوان آسمی مطالعه کرده،زودهنگام است نتیجۀ قطعی بگیریم که تصویرسازی ذهنی یک فعالیتبدنی ویژه میتواند به اندازۀ اجرای عملی آن پروتکل تأثیر تقریبا مشابهی بر 1VEF بیماران آسمیداشته باشد.
نتیجهگیری این پژوهش با هدف مقایسۀ دو پروتکل فعالیت بدنی هوازی و تصویرسازی ذهنی همانفعالیت بر 1VEF بیماران آسمی جوان اجرا شد."