خلاصه ماشینی:
اگر میخواهید وقت دیگران و خودتان را نگیرید و جلسه را به نشستن بیحاصل تبدیل نکنید و اگر میخواهید با گروه حاضر در جلسه سخن بگویید و نه برای آنها سخنرانی کنید، توصیههای مقاله زیر میتواند برای شما در تشکیل جلسات پرحاصل گرهگشا باشد.
آیا فقط قصد دارید جریان بحث را راستوریس کنید؟آیا به شرکتکنندگان اجازه میدهید خودشان پویه کار و دستور کار را تعیین کنند؟آیا میخواهید به آنها بگویید چگونه راجع به ایدهای گفتگو خواهید کرد و تصمیم خواهید گرفت؟با توافق عمومی یا رأیگیری؟آیا حرف آخر را شما میخواهید بزنید،یا اینکه گروه اختیاردار تصمیم نهایی است؟آیا شما جریان گفتگو را راه میبرید یا میخواهید این مسئولیت را گاهی به این و گاهی به آن بدهید؟آیا در مورد تمام ایدهها چون تماشاگری ساکت خواهید بود، یا اینکه ابراز عقیده خواهید کرد؟آیا به اندازه کافی توانایی دارید تا چنانچه افراد قویتر با جمله به ایده افراد ضعیف جنجال به پا کردند،آن را متوقف سازید؟ اگر گروه اسب خود را تازاند،با چنین انتقادی جلوی آن را بگیرید: *«از این مسیر به کجا میرویم؟» *«راهحل چیست؟» *«به کدام راه میخواهید بروید؟» (به تصویر صفحه مراجعه شود) *«بیایید برگردیم و دوباره مشکل را بررسی کنیم.
اما اگر قصد شما به حرکت درآوردن ایدههاست،که از نظرات بااطلاع شوید،و یا به تصمیمی برسید،لازم است نقش فعالتری برای تشویق شرکتکنندگان به اظهار آرای خود به عهده گیرید.
اگر کسی چوب رهبری ارکستر را به دستتان داد و شما چیزی برای گفتن نداشتید،آن را به نفر بعدی رد کنید و چیزی از این قبیل بگویید: *«فکر میکنم نظر من توسط خیلیها بیان شده باشد.