چکیده:
هدف : چاقي و افزايش وزن مهم ترين عوامل خطر قابل پيشگيري بيماري هاي قلبي عروقي و ديابت به ويژه در افراد مسن مي باشند. پژوهش حاضر با هدف تعيين فراواني بيماريهاي مزمن در سالمندان شهر ايلام انجام شده است .
روش بررسي: در يك مطالعه ي توصيفي تحليلي 121 نفر سالمند (4/62% مرد) ساكن در شهر ايلام با ميانگين سني0/11±4/70 سال بصورت تصادفي وازطريق نمونه گيري خوشه اي وارد مطالعه گرديدند. اندازه گيري قد، وزن و فشار خون از همه ي واحدهاي مورد پژوهش، توسط يك پرستارمجرب صورت گرفت.
يافته ها: ميانگين شاخص توده بدني kg/m2 2/4±3/25 بود. بيش از نيمي از زنان (1/56%) و 2/46% مردان، اضافه وزن يا چاقي داشتند. شيوع بيماريهاي قلبي و عروقي، فشار خون و ديابت طبق تشخيص پزشك به ترتيب 53%، 8/36% و 4/17% بود. ارتباط معني داري بين فشار خون، درد قفسه ي سينه و گروههاي سني با شيوع بيماري قلبي وجود داشت (001/0p<). فشار خون سيستوليك در افراد بالاي 75 سال بصورت معني داري از فشار خون سالمندان 75-60 سال بالاتر بود (002/0p<)، در حالي كه چنين ارتباطي در خصوص فشار خون دياستوليك و شاخص توده بدني مشاهده نگرديد. بين سطح سواد و سابقه ي ابتلا به ديابت ارتباط معني داري وجود داشت (000/0p<). همچنين سالمنداني كه به طور مداوم و پيوسته تلويزيون نگاه مي كردند بيش از سايرين به اضافه وزن و چاقي مبتلا بودند (05/0p<).
نتيجه گيري: شيوع بيماري هاي مزمن در سالمندان مورد مطالعه با سن بالا ، سواد و مدت زمان طولاني مشاهده تلويزيون مرتبط بود. شيوع چاقي و اضافه وزن در مطالعه ي حاضر در مقايسه با مطالعات صورت گرفته در سطح كشور همخواني نزديكي دارد. با اين حال شيوع بيماري هاي قلبي و فشار خون بالاتر از ساير مطالعات كشوري بدست آمد. به منظور كاهش شيوع بيماري هاي مزمن در سالمندان برنامه هاي غربالگري و آموزش بهداشت پيشنهاد مي گردد.