چکیده:
ادبیات مرسوم رابطه بین بازدهی انتظاری و واریانس شرطی آن را مثبت ارزیابی میکنند، اما یافتههای تجربی حاکی از وجود رابطه ثابت و مشخص بین این دو نیست. ادبیات اخیر با تجزیه ریسک، شواهد جدیدی را در این خصوص ارایه کرده است. در این راستا، در مطالعه حاضر، نقش ویژگیهای مشخص قیمت داراییهای مالی از جمله نوسانات شرطی متغیر با زمان و جامپ در رابطه بین ریسک و بازده سهام در بازار سهام تهران بررسی شده است. برای این منظور، از مدل ARJI-GARCH که بهطور کارآ دربردارنده این دو ویژگی است، استفاده شده و نتایج بهدست آمده با دو الگوی سادهتر، یعنی GARCH-M و GARCH-JUMP که اولی تنها واریانس شرطی و دومی هر دو ویژگی را شامل میشود (با این تفاوت که احتمال وقوع جامپ در طول زمان ثابت است)، مقایسه شده است. نتایج برآورد این الگوها برای دادههای روزانه شاخص کل بازار بورس تهران طی دوره زمانی 6/7/1376 تا 2/12/1393 دلالت بر معناداری جزء جامپ دارد، بهطوری که ریسک بازده سهام ایران هر دو جزء تغییرات ملایم و رویدادهای شوکگونه و جامپی را شامل میشود و ازاینرو، مدلGARCH-M سنتی به تنهایی برای بررسی رابطه ریسک و بازده در بازار سهام ایران مناسب نیست. همچنین در تجزیهوتحلیل پاداش ریسک متغیر با زمان، مشاهده شد که در کوتاهمدت تنها ریسک ناشی از وقوع جامپ معنادار است.
The conventional literature suggests a positive relationship between the expected return and the conditional volatility، but according to the empirical evidence there is not a specific and constant relationship between them. In this regard، the study investigates the role of significant characteristics of financial asset prices including time-varying conditional volatility and jump in the relationship between risk and return in Tehran stock market. For this purpose the ARJI-GARCH model which includes both features is applied and the results are compared with two more simple models i.e. GARCH-M and GARCH-JUMP. The former consists of the conditional variance and the latter has both features but with the constant probability of the jump. The empirical findings using daily data from September 9th 1997 to March 15th 2015 imply that the jump component has a significant impact، and the risk of Iran’s stock returns includes both smoothly changing variance and jump events. Therefore، the traditional GARCH-M model cannot explain correctly the relationship between risk and return in Iran’s stock market. Also، the analysis of the time-varying risk premium shows that in the short-run only the risk arising from jump is significant.
خلاصه ماشینی:
"1- Excess Return 2- Ludvigson and Serena 3- ICAMP of Merton 4- Ghysels 5- Bali and Hovakimian 6- Darrat 7- Fama and French 8- Glosten 9- Harvey 10- Yu and Yuan 11- Salvador ورود جامپ این امکان را فراهم می آورد که توزیع غیرنرمال بازدهی سهام در نظر گرفته شود (ماهیو و مک کردی ١ (٢٠٠٤) و راچو و همکاران ٢ (٢٠٠٥)).
یادآوری می شود که بیشتر مطالعات انجام شده در این زمینه تنها تغییرات ملایم و دایمی واریانس بازده را در نظر گرفته اند، هرچند مطالعاتی از جمله مهرآرا و عبدلی (١٣٨٥)، به بررسی وقوع اخبار مثبت و منفی مبنی بر وجود جهش های ناگهانی در بازده پرداخته است ، اما با توجه به دشوار بودن وارد کردن جامپ در الگو، در چنین مطالعاتی نیز به استفاده از متغیر مجازی برای نشان دادن تکانه ها اکتفا شده است .
ادبیات وسیعی در زمینه بررسی اهمیت آماری جامپ در قیمت گذاری دارایی ها و الگوی قیمت گذاری اختیارات مرتون ١٤، وجود دارد (جوریون (١٩٨٨)، نیولند١٥ و همکاران (١٩٩٤) و 1- Stochastic Volatility 2- Campbell 3- French 4- Baillie and DeGennaro 5- Campbell and Hentschel 6- Glosten 7- Chan and Maheu 8- Boudt 9- Chernov 10- Bakshi 11- Bates 12- Das and Sundaram 13- Jorion 14- Merton Option Pricing 15- Nieuwland والار و پالم ١ (١٩٩٣))٢."