چکیده:
جهت گيري اصلي اين نوشتار اين است كه واپس گرايي قرن اول هجري و توقف توليد علم و رشد فرهنگي در آن مقطع را نشان دهد . ابتدا به تعريف سنت نبوي (ص) و ازش آن پرداخته ايم . سپس سنت ستيزي به عنوان رخداد تاريخي تلخي مطرح شده ، نمونه هايي ارايه شده است .
ميدان داري مرتجعانه اهل كتاب در پگاه اسلام ، اتفاق تلخ ديگري بوده كه بدان توجه شده است . موضوعات مهم ديگري از قبيل دامن زدن به جعل حديث ، صحابه محوري ، سبك شماري قرآن و رو كردن به داستان سرايي نيز مورد بررسي قرار گرفته است . بخش ديگر اين مقاله به توجيهات ناروا در مورد سنت ستيزي در سده اول و پاسخ به آنها اختصاص يافته است . درباره نهي از تدوين حديث به تفضيل سخن رفته به احاديث آن پاسخ داده ايم . علل حقيقي سنت ستيزي از قبيل وفا داري به سنت هاي قبيلگي ، قدرت طلبي ، رقابت هاي تاريخي و جاهلي و ... نيز تبيين شده اند.
خلاصه ماشینی:
"گفتم در حال خشم و شادی ؟ فرمود : آری ، من جز حق نمی گویم ( همان ، ص 74)» آنچه آوردیم بخشی از روایات اهل سنت بود از طریق شیعه نیز روایات ، بسیار زیاد است از قبیل :« حضرت امیر المومنین (ع) از پیامبر اسلام (ص) نقل کرده : این دانش را بنویسید ( « کنز العمال » ج 10 ، ص 262 ، حدیث شماره 29389» « حضرت امیر (ع9 فرمود : دولت خود را لیقه کرده نوک قلمت را تیز کن ، میان سطرها فاصله انداخته حروف را واضح بنگار چه اینکه این کار به زیبایی خط کمک می کند ( « نهج البلاغه » حکمت شماره 315) ؛ امام علی (ع) فرمودند : عقل کاتب قلم اوست ( السید محمدرضا حسینی الجلالی ، « تدوین السنه الشریفه » ص 147 ، به نقل از « نور الحقیقه » عاملی ، ص 108) ؛ امام حسن مجتبی (ع) : ای فرزندم و ای فرزندان برادرم ، شما بچه های این نسل و بزرگان نسل دیگری خواهید بود ، پس دانش فراگیرید و هر کدام قدرت نقل کردن ندارید آن را نوشته در خانه خود نگهدارید ( علامه محد باقر مجلسی ، « بحار الانوار » ج 2 ، ص 152 ، حدیث شماره 37) ؛ امام صادق (ع) بنویس و دانش خود را میان خویشانت گسترش ده و اگر مردی نوشته هایت را به ارث بگذار ، به راستی زمانی سخت بیاید که مردم جز به این آثار مکتوب انس نگیرند ( همان ، ج 2 ، ص 150) ."